täuschen

1.

vt падма́нваць, ашу́кваць, уво́дзіць у зман

der Schein täuscht — вы́гляд падво́дзіць [падма́нвае]

2.

(sich)

(in D, über A) памыля́цца

er täuscht sich selbst — ён сам сябе́ падво́дзіць [ашу́квае]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падраху́нак м. Ergébnis n -ses, -se, Fázit n -(e)s, -e і -s; Bilánz f -, -en;

падво́дзіць падраху́нак (die) Bilánz [das Fázit] zíehen*;

у падраху́нку im Éndergebnis, im Gesámtergebnis

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Glátteis

n -es галалёдзіца, галалёд

j-n aufs ~ führen — падма́нваць, падво́дзіць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unterminíeren

vt

1) вайск. міні́раваць, падво́дзіць мі́ну (пад што-н.)

2) падрыва́ць (эканоміку, аўтарытэт)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánrücken

1.

vt падсо́ўваць; падво́дзіць

2.

vi (s) набліжа́цца, насо́ўвацца

der Feind rückt an — во́раг наступа́е [набліжа́ецца]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenfassen

vt

1) абагульня́ць, рэзюмава́ць; падво́дзіць вы́нікі; падсумава́ць

2) аб’ядно́ўваць, злуча́ць

3) вайск. зво́дзіць, засяро́джваць, сканцэнтро́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

adjure

[əˈdʒʊr]

v.t.

1) дава́ць нака́з; падво́дзіць пад прыся́гу

2) закліна́ць; малі́ць; упро́шваць, упраша́ць

I adjure you to speak the truth — Я закліна́ю вас, гаварэ́це пра́ўду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Fázit

n -s, -e i -s падраху́нак, су́ма, вы́нік

das ~ aus еtw. zíehen* — падво́дзіць вы́нікі, зрабі́ць вы́вад (з чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

generalize

[ˈdʒenərəlaɪz]

1.

v.t.

1) абагульня́ць, падво́дзіць пад агу́льны зако́н, гру́пу

2) выво́дзіць агу́льнае пра́віла з паасо́бных фа́ктаў

3) папулярызава́ць, уво́дзіць у агу́льны ўжы́так

2.

v.i.

1) рабі́ць агу́льныя высно́вы

2) гавары́ць агу́льна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

entsínnen

* (sich) (G) успаміна́ць (пра што-н.)

sovíel ich mich entsínne — нако́лькі я по́мню

wenn ich mich recht entsínne — калі́ мяне́ па́мяць не падво́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)