negotiate

[nɪˈgoʊʃieɪt]

v.i.

1) ве́сьці перамо́вы, дамаўля́цца, дагаво́рвацца

2) дамаўля́цца, пагаджа́цца на што

3) прадава́ць

4) informal прае́хаць, прайсьці́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assent

[əˈsent]

1.

v.i.

выка́зваць зго́ду, згаджа́цца, пагаджа́цца

He assented to our proposal — Ён згадзі́ўся на на́шую прапано́ву

2.

n.

зго́да f.; прыняцьцё прапано́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

genéhmigen

vt дазваля́ць, ухваля́ць, пагаджа́цца (на што-н.)

ein Gesúch ~ — задаво́ліць про́сьбу [прашэ́нне]

noch éinen ~ — разм. прапусці́ць яшчэ́ ча́рачку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

herbéilassen

* (sich) (zu D) пагаджа́цца (на што-н.); адно́сіцца пабла́жліва (да каго-н., чаго-н.), рабі́ць ла́ску (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tempt

[tempt]

v.t.

1) спакуша́ць

2) на́дзіць, ва́біць, прыва́бліваць

3) правакава́ць, падбухто́рваць

to tempt the fate — шука́ць бяды́

4) схіля́ць, прыхіля́ць

to be tempted to disagree — быць схі́льным не пагаджа́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acquiesce

[,ækwiˈes]

v.i.

пагаджа́цца; згаджа́цца (моўчкі або неахвотна)

We acquiesced in their plan because we could not suggest a better one — Мы пагадзі́ліся зь і́хным пля́нам, бо не маглі́ запрапанава́ць ле́пшага

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

discord

[ˈdɪskɔrd]

1.

n.

1) разла́д -у m., нязго́да f.; рознагало́сьсе n., разнабо́й -ю m.

2) Mus. дысана́нс -у m., несугу́чнасьць, несула́днасьць f.

3) ля́скат, бра́згат -у m.

2.

v.i.

не пагаджа́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dissent

[dɪˈsent]

1.

v.i.

1) разыхо́дзіцца ў пагля́дах, не пагаджа́цца

2) не падпарадко́ўвацца пра́вілам паліты́чнага ла́ду або́ рэлі́гіі

2.

n.

1) разыхо́джаньні ў пагля́дах, нязго́да f.

2) адмо́ва паліты́чнага ла́ду або́ рэлі́гіі; дысыдэ́нцтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

veréinbaren

1.

vt (mit j-m) узгадня́ць (з кім-н.), дамаўля́цца (з кім-н. пра што-н.)

2.

(sich)

1) узгадня́цца, пагаджа́цца

das lässt sich nicht miteinánder ~ — гэ́та несумяшча́льна

2) дамаўля́цца (аб чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überéinstimmen

vi (mit D)

1) супада́ць (з чыім-н. меркаваннем і да т.п.)

2) адпавяда́ць

Náchfrage und Ángebot stímmen überéin — по́пыт адпавяда́е прапано́ве

3) пагаджа́цца, быць у зго́дзе

ich stímme mit ihm überéin — я по́ўнасцю зго́дзен з ім

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)