Verbum

адхваці́ць разм

1. ábhauen* vt (адсячы); ábschneiden* vt (адрэзаць); ábreißen* vt (адарваць);

2. (прысвоіць, набыць) an sich bríngen*; ergáttern vt

дапы́тлівы

1. (які імкнецца набыць новыя веды) wíssbegierig; wíssensdurstig; wíssenshungrig;

2. (праніклівы, цікаўны) dúrchdringend; scharf beóbachtend; scharf blíckend; schárfsinnig; schnell im Erfássen; fórschend; prüfend

нагуля́ць

1. (пра жывёл) Fett ánsetzen, fett wérden, im Gewícht zúnehmen*;

2. (набыць што-н у гульні) gewínnen* vt;

3. пагард (атрымаць дзіця) (nach éinem únsittlichen Lében) ein Kind kríegen

вы́церціся

1. sich ábwischen; sich ábtrocknen (насуха);

2. разм (вынасіцца) sich ábtragen*, sich ábnutzen, sich verschléißen* vi (s);

3. разм (набыць культурныя звычкі) ein órdentliches Benéhmen ánnehmen*, maníerlicher wérden, Schliff bekóm men*

нажыва́ць, нажы́ць

1. (набыць) erwérben* vt; verdíenen vt;

нажыва́ць маёмасць ein Vermögen erwérben*;

2. перан sich (D) zúziehen*; sich (D) hólen;

нажыва́ць непрые́мнасці sich (D) Únannehmlichkeiten zúziehen*;

нажыва́ць во́рагаў sich (D) Féinde máchen [scháffen]

вядо́масць ж Bekánntheit f -, Ruf m -(e)s; Berühmtheit f - (славутасць); Ruhm m -es (слава);

набы́ць вядо́масць bekánnt [berühmt] wérden;

паста́віць каго-н у вядо́масць пра што-н j-n von etw. (D) in Kénntnis setzen, j-m etw. zur Kénntnis bríngen*

займе́ць

1. (набыць) erwérben* vt; káufen vt;

займе́ць сябро́ў Fréunde gewínnen*;

займе́ць до́свед Erfáhrungen sámmeln;

займе́ць ро́вар sich (D) ein Fáhrrad ánschaffen;

2. (завесці, прыдбаць) éinführen vt, éinrichten vt;

займе́ць сям’ю́ éine Famíli¦e gründen;

займе́ць но́выя пара́дкі éine neue Órdnung éinführen