Gefángenenlager

n -s, - ла́гер для (вае́нна)пало́нных

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

альпіні́сцкі:

альпіні́сцкі пахо́д Hóchgebirgstour [-tur] f -, -en;

альпіні́сцкі ла́гер Bérgsteigerlager n -s, -;

альпіні́сцкі рышту́нак Bérgsteigerrüstung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стан​IV м (лагер, месца стаянкі) вайск Láger n -s, -;

палявы́ стан Féldstützpunkt m (e)s, -e (тс вайск)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пала́тачны Zélt-;

пала́тачны рышту́нак Zéltgerät n -(e)s, -e;

пала́тачны гарадо́к Zéltstadt f -, -städte;

пала́тачны ла́гер Zéltlager n -s, -, Cámping [´kɛmpıŋ] n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Láger

n -s, -

1) пасце́ль

2) ла́гер; перан. ла́гер, бок, групо́ўка

ein ~ áufschlagen* [bezíehen*] — разбі́ць лаге́р, стаць ла́герам

das ~ ábbrechen* — зня́цца з ла́гера

3) -s, - i Läger склад, схо́вішча

etw. auf ~ háben — мець што-н. на скла́дзе; перан. мець што-н. у запа́се

4) тэх. падшы́пнік

5) геал. радо́вішча; пласт

6) буд. апо́ра, ло́жа

7) паляўн. ло́гава, бярло́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufschlagen

*

1.

vt

1) падыма́ць (вочы); зака́сваць (рукавы)

2) разбіва́ць (лагер)

3) падыма́ць (цану)

4) расчыня́ць; раскрыва́ць (кнігу)

5) разбіва́ць, раско́лваць

2.

vi (s)

1) выбіва́цца ўве́рх (пра полымя)

2) вы́цяцца (пры падзенні)

3) падыма́цца, падвыша́цца (аб цане)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разбі́ць

1. zerschlágen* vt, zerbréchen* vt (шкло і г. д);

разбі́ць на кава́лкі zerstückeln vt;

2. (нанесці паразу) schlágen* vt;

разбі́ць ушчэ́нт [нашчэ́нт] kurz und klein schlágen*;

3. (раздзяліць) zerstückeln vt; áufteilen vt, vertéilen vt (на групы і г. д);

4. (палатку, лагер і г. д) áufschlagen* vt;

5. (планаваць) ábstecken vt; parzellíeren vt (на ўчасткі);

6. (прывесці ў непрыдатны стан) úntauglich máchen;

разбі́ць абу́так Schúhe ábtragen*;

разбі́ць даро́гу éinen Weg áusfahren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

übergehen

I übergéhen

* vt

1) aбміна́ць, праміна́ць, прапуска́ць, не заўважа́ць

etw. mit Schwéigen ~ — абыйсці́ што-н. маўча́ннем

2) абыхо́дзіць (каго-н. пры размеркаванні)

3) паруша́ць (закон)

II übergehen

* vi (s)

1) перахо́дзіць, пераязджа́ць, перапраўля́цца (in A, zu D – куды-н., да каго-н., чаго-н.)

zum Ángriff ~ — перахо́дзіць у наступле́нне

2) перахо́дзіць (на чый-н. бок)

ins féindliche Láger ~ — перайсці́ ў варо́жы ла́гер

3) (zu D) перахо́дзіць, прыступа́ць (да чаго-н.)

zu éinem ánderen Théma ~ — перайсці́ да друго́й тэ́мы

4) (in A) перахо́дзіць, пераўтвара́цца (у што-н.)

der Régen ging in Schnee ü- ber — дождж перайшо́ў у снег

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)