anvil

[ˈænvɪl]

n.

1) кава́дла n.

2) Anat. кава́длачка n. (ко́стка ў сярэ́днім ву́ху)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

radial

[ˈreɪdiəl]

adj.

1) радыя́льны, зо́ркападо́бны

a radial arrangement — радыя́льнае разьмяшчэ́ньне

2) Anat. прамянёвы (ко́стка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сяда́лішчны анат Gesäß-;

сяда́лішчны нерв Hüftnerv m -(e)s;

сяда́лішчная ко́стка Gesäßbein n -(e)s, -e, Sítzbein n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Knöchel

m -s, -

1) анат. шчы́калатка; ко́стка, згін па́льцаў

2) ба́бка (у гульні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ivory

[ˈaɪvəri]

1.

n., pl. -ries

1) слано́вая ко́стка

2) крэ́мава-бе́лы ко́лер

2.

adj.

1) з слано́вае ко́сткі

2) крэ́мава-бе́лы, ко́леру слано́вае ко́сткі

•

- ivories

- ivory black

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Spéiche

f -, -n

1) спі́ца

2) анат. прамянёвая ко́стка

◊ j-m in die ~n fállen* — ≅ устаўля́ць каму́-н. па́лкі ў ко́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blade

[bleɪd]

n.

1) лязо́ n. (нажа́, мяча́), палатно́ пілы́

2) меч, мяча́ m.

3) траві́нка, былі́нка f.

4) ліст (расьлі́ны)

5) ло́пасьць вясла́

6) лапа́тка (шыро́кая пляска́тая ко́стка); лапа́тка прапэ́лера

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gräte

f -, -n ко́стка ры́бы

sich an éiner ~ verschlúcken — падаві́цца [удаві́цца] ры́бінай ко́сткай

◊ ein Paar ~n zusámmenbringen* — ≅ сабра́ць сяку́ю-таку́ю капе́йку, кры́ху ўзбі́цца на гро́шы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Knóchen

m -s, - ко́стка, косць

bis in die ~ — да мо́згу касце́й

◊ Mum [Schneid, Schwung] in den ~ háben — адчува́ць сі́лу [эне́ргію, бадзёрасць]

der Schreck ist ihm in die ~ gefáhren — яго́ паралізава́ў страх, у яго́ душа́ ў пя́ты [пя́ткі] уцякла́

séine ~ zum Márkte trágen* — рызыкава́ць жыццём

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blood

[blʌd]

1.

n.

1) кроў, крыві́ f.

2) род -у m., радня́ f., свая́цтва, пахо́джаньне n.

my own flesh and blood — мая́ ро́дная кроў і ко́стка

it runs in his blood — Гэ́та ў яго́ ў крыві́

3) забо́йства, кровапралі́цьце n.

4) высо́кае радасло́ўе

a prince of the blood — князь з карале́ўскага ро́ду

5) паро́дзістасьць f., до́брая паро́да; ра́са f.

full blood — конь чы́стае паро́ды, паро́дзісты конь

2.

v.t.

1) прывуча́ць паляўні́чых саба́к да крыві́

2) право́дзіць баяво́е хрышчэ́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)