Verbum

verschütt géhen

* vi (s) разм.

1) прапада́ць, зніка́ць; гі́нуць

2) папа́сціся, быць арыштава́ным

schmélzen

*

1.

vt (рас)пла́віць, (рас)тапі́ць, распусці́ць

2.

vi (s)

1) раста́ць, растапі́цца, распла́віцца, распусці́цца

2) перан. растава́ць, зніка́ць, змяша́цца

verflíegen

*

1.

vi (s)

1) зніка́ць, рассе́йвацца (пра пах, туман)

2) ху́тка прахо́дзіць (пра час, гнеў і г.д.)

2.

(sich) збіва́цца з даро́гі

(пра самалёт, птушку)

fórtkommen

* vi (s)

1) выхо́дзіць, выязджа́ць

mach, dass du fórtkommst! — ідзі́ прэч!, выбіра́йся адсю́ль!

2) зніка́ць, прапада́ць

3) ру́хацца ўпе́рад, здабыва́ць (вялі́кі) по́спех

4) расці́, развіва́цца

dahín, dáhin

adv туды́

bis ~ — да таго́ ме́сца; да таго́ ча́су

lass es nicht ~ kómmen, dass… — не давядзі́ спра́ву да таго́, каб…

~ sein — vi (s) зніка́ць, сыхо́дзіць, прахо́дзіць, праміна́ць

verdrücken

vt

1.

1) змяць, расці́снуць

2) разм. аплята́ць, умо́лваць

3)

nie étwas ~! — ніко́лі не́льга замо́ўчваць што-н.!

ein Tränchen ~ — пусці́ць слязу́, папла́каць

2.

(sich)

разм. уцячы́; зніка́ць; таі́цца

vergéhen

*

I

1.

vi (s)

1) прахо́дзіць, міна́ць

2) прапада́ць, зніка́ць, гі́нуць

◊ es vergíng ihm Hören und Séhen — ≅ у яго́ галава́ закруці́лася

2.

(sich)

(an D, gegen A) завінава́ціцца, зрабі́ць злачы́нства (перад кім-н.), учыні́ць гвалт (над кім-н., каму-н.)

sich an j-m ~ — ужыва́ць насі́лле над кім-н.

sich gégen die Gesétze ~ — паруша́ць зако́ны

II

vi (vor D) паміра́ць, му́чыцца, прапада́ць (ад смагі, тугі); паку́таваць (ад кахання)