Wíderstand

m -(e)s, -stände супраціўле́нне, адпо́р (gegen A – чаму-н.)

hinterháltender ~ — вайск. мане́ўраная абаро́на

j-m ~ léisten — аказа́ць супраціўле́нне каму́-н., не паддава́цца каму́-н.

den ~ áufgeben* — спыні́ць супраціўле́нне

kéinen ~ áufbringen* — не мець сіл да супраціўле́ння

den ~ bréchen* — злама́ць супраціўле́нне

auf ~ stóßen* — натра́піць на супраціўле́нне

2) эл. рэаста́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bréchen

*

1.

vt

1) лама́ць; ірва́ць, зрыва́ць (кветкі)

den Flachs ~ — мяць лён

j-m das Herz ~ — разбі́ць чыё-н. слю́ца, мо́цна засму́ціць каго́-н.

2) паруша́ць (дагавор, маўчанне і г.д.)

sein Wort ~ — пару́шыць, не стрыма́ць сло́ва

3) злама́ць (супраціўленне і г.д.)

éinen Rekórd ~ — пабі́ць рэко́ры́

4) праламля́ць (промні святла)

2.

vi (s)

1) лама́цца, ло́пацца (пра лёд і г.д.)

2) га́снуць (пра позірк), заміра́ць (пра гукі)

3) (h) (mit D) перапыня́ць зно́сіны (з кім-н., з чым-н.)

4) (s) прарыва́цца, урыва́цца

die Sónne brach durch die Wólken — со́нца вы́глянула з-за хмар

3.

(sich)

фіз. праламля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

break

I [breɪk]

broke or Archaic brake, broken

1.

v.t.

1) разьбіва́ць; лама́ць, рва́ць (ні́тку)

2) разьме́ньваць (гро́шы)

3) шко́дзіць, лама́ць

to break the machine — палама́ць машы́ну

to break one’s arm — злама́ць руку́

4) паруша́ць, не датры́мваць

to break the law — пару́шыць зако́н

to break the step — зьбі́цца з нагі́

to break a promise — не датрыма́ць абяца́ньня

5) зьмянша́ць, аслабля́ць, разьбіва́ць

The trees break the wind — Дрэ́вы аслабля́юць сі́лу ве́тру

6) спыня́ць, перапыня́ць, перарыва́ць; перабіва́ць

to break a journey — прыпыні́ць падаро́жжа

to break the boredom — перабі́ць нуду́

to break silence — пару́шыць маўча́ньне

7) уцяка́ць, вырыва́цца, вызваля́цца

to break jail — уцячы́ з вастро́гу

8) прывуча́ць; аб’яжджа́ць; асво́йваць

9) бі́ць

to break all records — пабі́ць усе́ рэко́рды

10) каза́ць, паведамля́ць

to break the news — паве́даміць навіну́

11) расшыфро́ўваць; разьбіра́ць; разьвя́зваць

to break a code — раскры́ць шыфр

12) руйнава́ць

2.

v.i.

1) трэ́скацца, разьбіва́цца, расшчапля́цца

2) вырыва́цца (з вастро́гу); прабіва́цца, прарыва́цца

The police broke through the crowd — Палі́цыя прарва́лася праз нато́ўп

3) рапто́ўна зрыва́цца, выбуха́ць

4) зало́мвацца

His voice broke with emotion — У яго́ го́лас задрыжа́ў ад хвалява́ньня

5) банкрутава́ць

3.

n.

1) прары́ў -ву m., расшчэ́піна, шчы́ліна f.

2) злама́ньне, пабіцьцё, расшчапле́ньне n.

3) уцёкі pl. only

to make a break for freedom — уцячы́ на во́лю

4)

а) рапто́ўная пераме́на, зьме́на f.

a break in the weather — рапто́ўная зьме́на ў надво́р’і

б) пача́так дня, сьвіта́ньне n., зо́лак -ку m.

by the break of day — до́сьвіткам, на зо́лку, на сьвіта́ньні

5) перапы́нак -ку m., па́ўза f.; адпачы́нак -ку m.

a five-minute break — адпачы́нак на пяць хвілі́наў

6) наго́да f.; ша́нец -цу m.

a lucky break — до́брая наго́да, шчасьлі́вы ша́нец, вы́падак

7) рапто́ўнае зьніжэ́ньне цэ́наў

8)

а) пусты́ радо́к памі́ж пара́графамі

б) шматкро́п’е n.

•

- break away

- break down

- break in

- break into

- break loose

- break off

- break out

- break up with

- break with

- break with the past

- fever broke

- frost breaks

- The day is breaking

II [breɪk]

n.

1) пусты́ воз для аб’яжджа́ньня маладо́га каня́

2) бры́чка f., брэг -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)