Wíderstand
m -(e)s, -stände супраціўле́нне, адпо́р (gegen A – чаму-н.)
hinterháltender ~ — вайск. мане́ўраная абаро́на
j-m ~ léisten — аказа́ць супраціўле́нне каму́-н., не паддава́цца каму́-н.
den ~ áufgeben* — спыні́ць супраціўле́нне
kéinen ~ áufbringen* — не мець сіл да супраціўле́ння
den ~ bréchen* — злама́ць супраціўле́нне
auf ~ stóßen* — натра́піць на супраціўле́нне
2) эл. рэаста́т
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)