злама́ць zerbréchen* vt, zerschlágen* vt;

злама́ць сабе́ нагу́ sich (D) das Bein bréchen*;

◊ злама́ць сабе́ галаву́ [шы́ю] sich (D) das Geníck [den Hals] bréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mürbe

a мя́ккі, рассы́пісты, ры́хлы, пада́тлівы, кро́хкі

j-n ~ máchen — разм. злама́ць каго́-н., злама́ць чыё-н. супраціўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

úmbrechen

* vt

1) пералама́ць, злама́ць

2) пераара́ць, ускапа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hedgehog

[ˈhedʒhɔg]

1.

n.

во́жык -а m.

2.

adj.

мо́цна ахо́ўваны, які́ ця́жка злама́ць (напр. супраці́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

kléinkriegen

аддз. vt злама́ць (чыё-н.) супраціўле́нне; адо́лець, перамагчы́ (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fracture

[ˈfræktʃər]

1.

v.

злама́ць (руку́); злама́цца

2.

n.

1) раско́ліна, расшчэ́піна, трэ́шчына f. (у сьцяне́)

2) перало́м, злом -у m. (ко́сьці)

3) разры́ў -ву m. (сябро́ўства)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

béugen

1.

vt

1) згіна́ць, нахіля́ць

die Knie ~ — схіля́ць кале́ні, станаві́цца на кале́ні

2) грам. скланя́ць

3) прыгнята́ць; паруша́ць; злама́ць

j-s Stolz ~ — злама́ць чый-н. го́нар

2.

(sich)

1) гну́цца

2) (vor D) схіля́цца (перад кім-н.)

3) (unter A) падпарадко́ўвацца (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stolz

m -es го́рдасць; го́днасць; ганарлі́васць

j-s ~ béugen — злама́ць чыю́-н. ганарлі́васць

er sétzte séinen höchsten ~ daréin… — ён асаблі́ва ганарыўся тым, што…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

супраці́ў м Wíderstand m -(e)s;

аказа́ць супраці́ў Wíderstand léisten [entgégensetzen];

сустрэ́ць супраці́ў auf Wíderstand stóßen*;

злама́ць супраці́ў вайск den Wíderstand bréchen*;

ісці́ па лі́ніі найме́ншага супраці́ву den Weg des geríngsten Wíderstandes géhen*; das Brett an der dünnsten Stélle bóhren (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

break down

а) папсава́цца, злама́цца

The car’s engine broke down — У а́ўце папсава́ўся мато́р

б) разва́льваць; разбура́ць; лама́ць

to break down a wall — развалі́ць сьцяну́

to break down all opposition — злама́ць усю́ апазы́цыю

в) падупада́ць, занепада́ць

His health broke down — Ён заняду́жаў

г) падзялі́ць (на гру́пы), разьдзялі́ць

д) пача́ць пла́каць

е) разьдзялі́цца; расклада́цца (такса́ма хімі́чна)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)