ábdanken

1.

vi ісці́ ў адста́ўку; адрака́цца ад тро́на

2.

vi звальня́ць у адста́ўку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusbooten

vt

1) марск. выса́джваць пасажы́раў з парахо́да ў ло́дку

2) разм. выжыва́ць, звальня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

suspendíeren

vt

1) часо́ва вызваля́ць, звальня́ць (з пасады), адхіля́ць

2) спарт. дыскваліфікава́ць

3) прыпыня́ць, адкла́дваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufkündigen

vt касава́ць, паведамля́ць пра скасава́нне (дагавору); звальня́ць

j-m den Gehórsam ~ — пераста́ць падпарадко́ўвацца каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

absolve

[əbˈzɑ:lv]

v.t.

1) апра́ўдваць (ад віны́ ці за́кіду); звальня́ць ад ка́ры

2) адпушча́ць грахі́

3) вызваля́ць

absolve from promise, duty or obligation — вы́зваліць ад абяца́ньня, абавя́зку або́ абавяза́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ábschied

m -(e)s, -e

1) развіта́нне, расста́нне, ро́стань

2) адста́ўка, звальне́нне

~ néhmen* (von D) — разві́твацца (з кім-н.)

~ gében* — звальня́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábsetzen

1.

vt

1) ста́віць (на зямлю)

2) здыма́ць (капялюш)

3) звальня́ць, здыма́ць (з пасады)

4) збыва́ць (тавар)

2.

vi рабі́ць перапы́нак, спыня́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entlássen

* vt

1) адпуска́ць, вызваля́ць

aus der Haft ~ — вы́зваліць з-пад а́рышту

2) звальня́ць

aus dem Dienst ~ — зво́льніць [вы́зваліць] з паса́ды, вы́зваліць ад паса́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

acquit

[əˈkwɪt]

v.t. -quitted, -quitting

1) апра́ўдваць; прызнава́ць невінава́тым

The jury acquitted the innocent man — Прысяжны́я апраўда́лі невінава́тага чалаве́ка

2) спло́чваць

to acquit a debt — сплаці́ць доўг

3) звальня́ць ад абавя́зку, забавя́заньня

to acquit oneself — спра́віцца; даць ра́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ax, axe

[æks]

1.

n., pl. axes

1) сяке́ра f.

2) старада́ўная баява́я збро́я

2.

v.t.

1) сячы (дро́вы); цяса́ць (сяке́рай)

2) informal звальня́ць, скарача́ць

3) абрэ́зваць, рэдукава́ць; мо́цна абніжа́ць

ax the budget — зрэ́заць, абрэ́заць бюджэ́т

•

- get the ax

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)