wíckeln
1.
vt
1) (auf A) намо́тваць, накру́чваць (што-н. на што-н.)
2) (in A) заго́ртваць, закру́чваць; завіва́ць (што-н. у што-н.)
3) спавіва́ць (дзіця)
◊ da bist du áber schief gewíckelt — разм. ты мо́цна [ду́жа] памылцешся
2.
(sich)
(in A) заху́тацца, укруці́цца (у што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
dréhen
1.
vt
1) круці́ць
2) паваро́чваць
j-m den Rücken ~ — павярну́цца плячы́ма да каго́-н.
3) вырабля́ць (нешта круцячы)
Fleisch durch den Wolf ~ — прапуска́ць мя́са праз мясару́бку
Lócken ~ — завіва́ць ло́каны [ку́дзеры]
4) выто́чваць; абто́чваць
5) здыма́ць (фільм)
2.
(sich) круці́цца
mir dreht sich álles — разм. у мяне́ кру́жыцца галава́
das Gespräch dréhte sich um díese Fráge — гаво́рка ішла́ [круці́лася] вако́л гэ́тага пыта́ння
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wave
[weɪv]
1.
n.
1) хва́ля f.
2) Phys. хва́ля, вібра́цыя f.
3) Figur. хва́ля f., наплы́ў -ву m.
a wave of enthusiasm — хва́ля ўзды́му
a cold wave — хало́дная хва́ля, хва́ля хало́днага паве́тра
4) маха́ньне n.
a wave of the hand — маха́ньне, знак руко́ю
5) ку́дзер -а ло́кан -а m.
2.
v.i.
1) хвалява́цца, калыха́цца
The reeds waved in the breeze — чаро́т хвалява́ўся ад паве́ваў ве́трыку
2) кучара́віцца
Her hair waves naturally — Ейныя валасы́ натура́льна кучара́выя
3.
v.t.
1) накру́чваць, завіва́ць
to wave hair — заві́ць валасы́
2) махаць, дава́ць знак (руко́ю)
to wave a car to halt — спыні́ць а́ўта ма́хам рукі
to wave a good-by — маха́ць руко́ю на разьвіта́ньне
She waved him away — Яна́ адпра́віла яго́ ма́хам рукі́
3) пагража́льна маха́ць
He waved the stick at them — Ён пагразі́ў ім кі́ем
•
- make waves
- wave aside
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
brénnen
*
1.
vt
1) палі́ць, абпа́льваць
die Schuld brennt sein Gewíssen — віна́ му́чыць яго́ (сумле́нне)
2) падсма́жваць (каву, кофе)
3) завіва́ць (валасы)
2.vi гарэ́ць; пала́ць
líchterloh ~ — пала́ць, быць ахо́пленым по́лымем
2) пячл (пра сонца, крапіву і г.д.)
3) (vor D) перан. гарэ́ць (жаданнем і г.д.)
er brennt daráuf, es zu tun* — ён гары́ць жада́ннем зрабі́ць гэ́та
3.
vimp
es brennt! — пажа́р!, гары́м!
es brennt ihm auf der Zúnge — у яго́ язы́к свярбі́ць (нешта паведаміць)
wo brennt's denn? — што за спе́шка?
◊ was dich nicht brennt, das bláse nicht — ≅ не лезь не ў свае́ спра́вы
4.
(sich) апячы́ся
sich an etw. (D) ~ — перан. апячы́ся на чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)