завіва́ць гл. завіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завіва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завіва́ю завіва́ем
2-я ас. завіва́еш завіва́еце
3-я ас. завіва́е завіва́юць
Прошлы час
м. завіва́ў завіва́лі
ж. завіва́ла
н. завіва́ла
Загадны лад
2-я ас. завіва́й завіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час завіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завіва́ць несов. завива́ть; см. заві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завіва́ць:

завіва́ць валасы́ die Háare lócken [wéllen, frisíeren, kräuseln, ondulíeren] (lássen* – у цырульні)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заві́ць, заўю́, заўе́ш, заўе́; заўём, заўяце́, заўю́ць; завіў, -віла́, -ло́; заві́; завіты; зак., што.

Зрабіць хвалістым, кучаравым або заплесці.

З. валасы.

|| незак. завіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заві́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і завіва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завива́ть несов.

1. завіва́ць;

2. (заплетать) заплята́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. завіваць — завіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завіва́цца несов., возвр., страд. завива́ться; см. заві́цца, завіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завіцца.

2. Зал. да завіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)