knóten

vt рабі́ць ву́зел (на чым-н), завя́зваць вузло́м (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

féstbinden

* аддз. vt завя́зваць; прывя́зваць, навя́зваць (an A – да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schürzen

vt

1) завя́зваць (вузел)

2) падбіра́ць (сукенку), зака́сваць (рукавы)

die Líppen ~ — надзьму́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nésteln

1.

vt завя́зваць, зашнуро́ўваць

2.

vi (an D) круці́ць (у руках), ту́заць (за што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

noose

[nu:s]

1.

n.

1) пятля́ f., арка́н -а m.

2) па́стка f., сіло́ n.

2.

v.t.

1) рабі́ць, завя́зваць пятлю́

2) лаві́ць сіло́м або́ арка́нам; лаві́ць у па́стку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sácken

I

vt насыпа́ць [пакава́ць] у мяшо́к [мех], завя́зваць мяшо́к [мех]

II

vi апуска́цца, дава́ць аса́дку (пра судна, будынак і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blindfold

[ˈblaɪndfoʊld]

1.

v.t.

1) завя́зваць во́чы

2) Figur. зацямня́ць

Prejudice blindfolds the mind — Прадузя́тасьць зацямня́е ро́зум

2.

adj.

1) з завя́занымі вачы́ма

2) Figur. неразва́жны, неразва́жлівы; неасьцяро́жны

3.

n.

павя́зка f. (на во́чы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fillet

[ˈfɪlɪt]

1.

n.

1) сту́жка f., ву́зкая павя́зка на галаву́

2) ву́зкая пало́ска з мэта́лу ці і́ншага матэрыя́лу

3) філе́, indecl., n. (ры́бнае, мясно́е)

2.

v.t.

1) завя́зваць на галаву́ павя́зку

2) рабі́ць філе́ з ры́бы, мя́са

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

un-

[ʌn-]

prefix.

1) надае́ прыме́тнікам, прысло́ўям адмо́ўнае значаньне не- (ня-), без- (бяз-)

happy — шчасьлі́вы

unhappy — нешчасьлі́вы

equal — ро́ўны

unequal — няро́ўны

2) дзеясло́вам надае́ супрацьле́глае, адваро́тнае зна́чаньне

to lock — замыка́ць

to unlock — адмыка́ць

to tie — завя́зваць

to untie — разьвя́зваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánbinden

*

1.

vt прывя́зваць

2.

vi (mit D)

1) завя́зваць знаёмства

2) пача́ць свары́цца (з кім-н.)

◊ éinen Bären ~ — зале́зці ў доўг

kurz ángebunden — рэ́зкі, няла́скавы, няве́тлівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)