Verbum

decimate

[ˈdesəmeɪt]

v.t.

1) вынішча́ць, спусташа́ць; забіва́ць у вялі́кай ко́лькасьці; губі́ць, касі́ць, зьнішча́ць

cholera decimated the population — хале́ра касі́ла жы́харства

2) кара́ць сьме́рцю ко́жнага дзяся́тага

3) забіра́ць або́ зьнішча́ць дзяся́тую ча́стку

reclaim

[rɪˈkleɪm]

v.t.

1) вярта́ць для ўжы́тку

to reclaim the swamp — зрабі́ць бало́та прыда́тным для ўжы́тку

2) дамага́цца зваро́ту; забіра́ць наза́д

I reclaimed my property — я дамо́гся зваро́ту маёмасьці

3) выпраўля́ць, перавыхо́ўваць

rescue

[ˈreskju:]

1.

v.t.

1) ратава́ць, вырато́ўваць, вызваля́ць каго́ зь небясьпе́кі, бяды́, няво́лі

2) Law

а) незако́нна або́ сі́лай вызваля́ць каго́ (з астро́гу, а́рышту)

б) бяспра́ўна забіра́ць што

2.

n.

рату́нак, парату́нак m., збаўле́ньне (ад чаго́); незако́ннае вызвале́ньне (з а́рышту)

remove

[rɪˈmu:v]

1.

v.t.

1) забіра́ць; здыма́ць

Remove your hat — Здымі капялю́ш або́ Прыбяры́ свой капялю́ш

2) разьве́йваць

to remove all doubts — адкі́нуць усе́ сумне́вы, пераста́ць сумнява́цца

3) забі́ць

4) адкіда́ць

to remove snow — ачышча́ць, адкіда́ць сьнег

5) вырыва́ць

to remove a tooth — вы́рваць зуб

6) зво́льніць з пра́цы (паса́ды)

2.

v.i.

пераяжджа́ць, перабіра́цца

withdraw

[wɪðˈdrɔ]

1.

v.t. -drew, drawn, -drawing

1) адыма́ць, прыма́ць, вы́маць

He quickly withdrew his hand from the hot stove — Ён ху́тка адхапі́ў руку́ ад гара́чае пліты́

2) адкліка́ць

3) выма́ць, забіра́ць

He withdrew his savings from the bank — Ён забра́ў свае́ ашча́днасьці з ба́нку

2.

v.i.

1) выхо́дзіць

She withdrew from the room — Яна́ вы́йшла з пако́ю

2) Milit. адступа́ць

bench

[bentʃ]

1.

n.

1) усло́н -а m.; ла́ва; ла́ўка f.

2) варшта́т -у m. (сталяра́)

3) Law ме́сца судзьдзі́; паса́да судзьдзі́

He was appointed to the bench — Яго́ прызна́чылі на паса́ду судзьдзі́

4) су́дзьдзі ў судзе́, трыбуна́л -у, суд -у́ m.

5) Sport запасны́я гульцы́ й ла́ўка, на яко́й яны́ сядзя́ць

2.

v.t.

1) ста́віць ла́вы

2) вызнача́ць ганаро́вае ме́сца

3) Sport забіра́ць часо́ва гульца́ з гульні́

strip

I [strɪp]

1.

v.t. stripped or (rare) stript, stripping

1) агаля́ць; разьдзява́ць дагала́

2) разьдзява́ць; здыма́ць во́пратку

3) абдзіра́ць, здыма́ць (ску́рку, кару́)

4) зьдзіра́ць; абіра́ць

to strip paper from a wall — зьдзіра́ць шпале́ры са сьцяны́

to strip fruit from a tree — абіра́ць садавіну́ з дрэ́ва

5) пустошыць

to strip a house of its furniture — вы́несьці з до́му мэ́блю

6) рабава́ць, абкрада́ць; забіра́ць

Thieves stripped the house of everything valuable — Зло́дзеі забра́лі з до́му ўсё кашто́ўнае

7) выдо́йваць каро́ву дачы́ста (не пакі́нуць малака́)

•

- strip of

II [strɪp]

n.

1) паласа́, пало́ска f. (ткані́ны, папе́ры, мэта́лу)

2) шнур, пало́ска (по́ля); паласа́ (ле́су, бало́та)

3) узьлётна-паса́дачная паласа́ (для самалётаў)

4) паласа́ (у газэ́це)

a comic strip — паласа́ ко́міксаў (у газэ́це)

force

[fɔrs]

1.

n.

1) сі́ла f.

by force — сіламо́ц, сілко́м, сі́лаю, гва́лтам

2) гвалт -у, прыму́с -у m.

3) сі́ла f., дзе́яньне n. (зако́ну)

to come into force — увайсьці́ ў сі́лу; стаць зако́нным, дзе́йным

to remain in force — застава́цца ў сі́ле, дзе́яць

4) Phys. сі́ла f.

the force of gravitation — сі́ла прыцягне́ньня

2.

v.t.

1) змуша́ць, прымуша́ць, прынука́ць, прысіля́ць, няво́ліць

2) забіра́ць сі́лаю

3) навя́зваць сі́лаю

4) узло́мваць (замо́к, дзьве́ры)

5) шту́чна прысьпе́шваць рост расьлі́наў

6) выціска́ць (усьме́шку, сьлязу́)

7) гва́лціць, гвалтава́ць (жанчы́ну)

by force of — пры дапамо́зе чаго́, праз што

by force of arms — сі́лай збро́і

by force of habit — у вы́ніку звы́чкі, праз звы́чку

forces — вае́нныя сі́лы (а́рмія, авія́цыя і флёт)

•

- in force