bench

[bentʃ]

1.

n.

1) усло́н -а m.; ла́ва; ла́ўка f.

2) варшта́т -у m. (сталяра́)

3) Law ме́сца судзьдзі́; паса́да судзьдзі́

He was appointed to the bench — Яго́ прызна́чылі на паса́ду судзьдзі́

4) су́дзьдзі ў судзе́, трыбуна́л -у, суд -у́ m.

5) Sport запасны́я гульцы́ й ла́ўка, на яко́й яны́ сядзя́ць

2.

v.t.

1) ста́віць ла́вы

2) вызнача́ць ганаро́вае ме́сца

3) Sport забіра́ць часо́ва гульца́ з гульні́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)