force
[fɔrs]1.n.
1) сі́ла f.
by force — сіламо́ц, сілко́м, сі́лаю, гва́лтам
2) гвалт -у, прыму́с -у m.
3) сі́ла f., дзе́яньне n. (зако́ну)
to come into force — увайсьці́ ў сі́лу; стаць зако́нным, дзе́йным
to remain in force — застава́цца ў сі́ле, дзе́яць
4) Phys. сі́ла f.
the force of gravitation — сі́ла прыцягне́ньня
2.v.t.
1) змуша́ць, прымуша́ць, прынука́ць, прысіля́ць, няво́ліць
2) забіра́ць сі́лаю
3) навя́зваць сі́лаю
4) узло́мваць (замо́к, дзьве́ры)
5) шту́чна прысьпе́шваць рост расьлі́наў
6) выціска́ць (усьме́шку, сьлязу́)
7) гва́лціць, гвалтава́ць (жанчы́ну)
by force of — пры дапамо́зе чаго́, праз што
by force of arms — сі́лай збро́і
by force of habit — у вы́ніку звы́чкі, праз звы́чку
forces — вае́нныя сі́лы (а́рмія, авія́цыя і флёт)
•
- in force
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)