Verbum

закі́нуць

1. wérfen* vt;

лёс закі́нуў яго́ далёка das Schícksal hat ihn weit verschlágen;

2. (пакласці не на месца) verlégen vt;

3. (занядбаць) vernáchlässigen vt;

закі́ну вучо́бу das Stúdium vernáchlässigen;

4. (даставіць куды-н.) (hín)scháffen vt; éinschleusen vt (заслаць)

закіда́ць

1. wérfen* vt;

2. (пакласці не на тое месца) verlégen vt;

3. (пакінуць без увагі) vernáchlässigen vt;

ён закі́нуў сваю́ вучо́бу er hat sein Stúdium vernáchlässigt;

4. разм. (даставіць куды-н.) (hín)scháffen vt; éinschleusen vt (заслаць);

5. разм. (рабіць каму-н папрок за што-н.) j-m etw. (A) zum Vórwurf máchen

разне́сці

1. (даставіць) áustragen* vt; zústellen vt (лісты, газеты і г. д.);

2. разм. (навіны) Úmlauf bríngen*, verbréiten vt;

3. (распісаць па графах і г. д.) éintragen* vt;

4. безас. разм. (пра апухласць, паўнату):

яго́ разне́сла er ist in die Bréite gegángen, er ist dick gewórden;

5. разм. (разбіць) zerschlágen* vt; zerréißen* vt, zerschméttern vt (на кавалкі);

6. разм. (раскрасці) (álles) stéhlen* vt [áusrauben vt];

7. (разагнаць) aus¦einánder treiben*; verstréuen vt (рассеяць);

8. разм. (аблаяць) (áus)schélten* vt [(áus)schimpfen]; j-m den Kopf wáschen*

перадава́ць

1. übergében* vt, überréichen vt; übertrágen* vt; überbríngen* vt (даставіць); übermítteln vt, áusrichten vt (прывітанне, словы і г. д.);

перадава́ць з рук у ру́кі (рэч, паперы і г. д.) áushändigen vt;

перадава́ць прывіта́нне éinen Gruß bestéllen [áusrichten, überbríngen*];

перадава́ць дале́й wéitergeben* vt; wéiterreichen vt;

перадава́ць на захава́нне in Verwáhrung gében*; (што-н. з пакалення ў пакаленне) tradíeren;

2. (узнавіць) wíedergeben* vt;

3. разм. (па радыё) übertrágen* vt, sénden vt, dúrchgeben* vt, bríngen* vt;

4. (паведаміць) mítteilen vt; mélden vt;

5. разм. (даць больш, чым патрэбна) zu viel gében*

заве́сці

1. (даставіць) (hín)führen vt; (hín)bríngen* vt;

2. (устанавіць) éinführen vt, éinrichten vt;

заве́сці пара́дак Órdnung scháffen;

разм. заве́сці мо́ду [прывы́чку] sich (D) etw. ángewöhnen, éine Gewóhnheit ánnehmen*;

заве́сці спра́ву на каго-н. über j-n éine Ákte ánlegen;

3. (набыць) sich (D) ánschaffen;

4. (заснаваць) gründen vt;

5.:

заве́сці гаво́рку ein Gespräch ánknüpfen;

заве́сці знаёмства j-s Bekánntschaft máchen;

заве́сці дру́жбу mit j-m Fréundschaft schlíeßen*;

заве́сці пе́сню ein Lied ánstimmen;

6. (запусціць) ánlassen* vt, ánkurbeln vt; áufziehen* vt;

заве́сці гадзі́ннік die Uhr áufziehen*;

заве́сці мато́р den Mótor ánlassen*; ánkurbeln vt (ручкай)

даве́сці

1. (даставіць да месца) hínführen vt; begléiten vt;

2. (прыводзіць да чаго-н.) zu etw. (D) führen;

3. (прывесці ў які-н стан) heránbringen*; bis dahín bríngen*, dass…;

даве́сці да слёз zum Wéinen bríngen*;

4. (пракласці, правесці да якога-н месца) bis zu… (D) führen;

даве́сці чыгу́нку да го́рада die Éisenbahn bis zur Stadt führen;

5. (зрабіць да канца) (die Sáche) vollénden vt; zu Énde führen;

6. (даказаць, пацвердзіць слушнасць) bewéisen* vt, bestätigen vt;

7. (падагнаць, прыладзіць) ánpassen vt, zusámmen passen vt, zúpassen vt;

даве́сці ако́нную ра́му éinen Fénster rahmen éinpassen;

◊

даве́сці да ве́дама j-n von etw. (D) in Kénntnis setzen

зане́сці

1. (даставіць) bríngen* vt, hínbringen* vt;

2. (хваробу і г. д.) éinschleppen vt, verschléppen vt;

3. (запісаць) éintragen* vt, éinschreiben* vt; бухг. (ver)búchen vt;

зане́сці ў спіс in die Líste éintragen* [éinschreiben*];

зане́сці ў пратако́л zu Protokóll néhmen*;

4. безас. (засыпаць) verwéhen vt, zúwehen vt;

даро́гу зане́сла сне́гам der Weg ist verwéht;

5. (падняць, адвесці ў бок – руку, зброю і г. д.) (hóch)hében* vt;

зане́сці нагу́ за паро́г den Fuß über die Schwélle sétzen;

6. безас.:

машы́ну зане́сла der Wágen geríet ins Schléudern [ins Rútschen];

◊

што цябе́ сюды́ зане́сла? was hat dich híerher verschlágen?;

які́м ве́трам цябе́ зане́сла? wélcher Wind hat dich denn hérgeweht?