даста́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. даста́ўлю даста́вім
2-я ас. даста́віш даста́віце
3-я ас. даста́віць даста́вяць
Прошлы час
м. даста́віў даста́вілі
ж. даста́віла
н. даста́віла
Загадны лад
2-я ас. даста́ў даста́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час даста́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даста́віць, -та́ўлю, -та́віш, -та́віць; -та́ўлены; зак., каго-што.

Прынесці або прывезці да месца прызначэння.

Д. пасылку ў тэрмін.

Д. тавар у магазін.

Д. усё неабходнае.

|| незак. дастаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. даста́ўка, -і, ДМ -а́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даста́віць (каго, што) сов.

1. доста́вить;

д. пасажы́раў — доста́вить пассажи́ров;

д. тава́р у магазі́н — доста́вить това́р в магази́н;

2. (обеспечить) доста́вить, снабди́ть (чем);

д. усё неабхо́днае — доста́вить всё необходи́мое; снабди́ть всем необходи́мым

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць; зак., каго-што і чаго.

Прынесці, прывезці, даслаць куды‑н. Даставіць тавары ў магазін. Даставіць пасажыраў на вакзал. □ І кабан і воўк — каштоўны здабытак. З воўка можна злупіць [ш]куру, а кабана разабраць і даставіць дадому. Колас. Стала боязна не цемнаты — Весткі трэба даставіць у часць, І прайсці праз варожы тыл. Прануза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даста́ўлены доста́вленный; см. даста́віць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поста́вить​II сов. (снабдить) паста́віць, даста́віць;

поста́вить строи́тельные материа́лы паста́віць (даста́віць) будаўні́чыя матэрыя́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папрыко́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прыкаціць, даставіць куды-н. усё, многае.

П. бочкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адканваява́ць

‘адвесці, даставіць пад канвоем каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адканваю́ю адканваю́ем
2-я ас. адканваю́еш адканваю́еце
3-я ас. адканваю́е адканваю́юць
Прошлы час
м. адканваява́ў адканваява́лі
ж. адканваява́ла
н. адканваява́ла
Загадны лад
2-я ас. адканваю́й адканваю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адканваява́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натралява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., чаго.

Тралюючы, вывезці, даставіць у нейкай колькасці.

Н. бярвення.

|| незак. натралёўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрыганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго-што.

Гонячы, даставіць куды-н. усіх, многіх або ўсё, многае.

П. кароў з пашы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)