benefaction

[,benɪˈfækʃən]

n.

1) дабрадзе́йства, дабро́ n., до́бры ўчы́нак

2) дар, ахвя́ра на до́брую мэ́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

liberality

[,lɪbəˈræləti]

n., pl. -ties

1) шчо́драсьць f.

2) шчо́дры дар

3) талера́нтнасьць; лібэра́льнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gábe

f -, -n

1) дар, падару́нак

éine mílde ~ — мі́ласць, мі́ласціна

~n spénden — дава́ць мі́ласціну

2) здо́льнасць, та́лент; дар

die ~ der Réde — та́лент прамо́ўцы

3) да́ча, до́за; прыём (лекаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gift

[gɪft]

1.

n.

1) падару́нак -ка m., дар -у m.

2) здо́льнасьць f., та́лент -у m., дар -у m.

a gift of painting — здо́льнасьць малява́ць

2.

v.t.

1) дары́ць; дарава́ць

2) дары́ць, абдо́рваць (напр. малады́х)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beneficence

[bəˈnefɪsəns]

n.

1) дабрачы́ннасьць, дабрадзе́йнасьць, мі́ласьцівасць f.

2) до́бры мі́ласьцівы ўчы́нак, дабро́ n., дар -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Spénde

f -, -n ахвярава́нне, узно́с, дар (für A – на што-н., an A – каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blessing

[ˈblesɪŋ]

n.

1) благаславе́нства n.; дабрадзе́йства n., дар -у m.

the blessings of nature — дары́ прыро́ды

2) ухвале́ньне n., са́нкцыя f.

•

- blessing in disguise

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Spráchfertigkeit

f -, -en дар сло́ва, красамо́ўства

~ besítzen* — 1) свабо́дна размаўля́ць на ро́зных мо́вах, до́бра ве́даць мо́вы; 2) вало́даць да́рам мо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

boon

I [bu:n]

n.

дар -у m.; вы́гада, кары́сьць f.

II [bu:n]

adj.

1) вясёлы

2) Poet. блі́зкі па душы́, ве́льмі мі́лы, прые́мны, ве́тлы

a boon companion — вясёлы кампаньён, ся́бра

III [bu:n]

n.

кастры́ца f. (лёну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

speech

[spi:tʃ]

n.

1) мо́ва, гаво́рка f.

His native speech was Belarusian — Яго́ная ро́дная мо́ва была́ белару́ская

2) прамо́ва f., сьпіч -у m

to make a speech — вы́ступіць з прамо́вай

gift of speech — дар красамо́ўства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)