boon
n.
дар -у m.; вы́гада, кары́сьць f.
adj.
1) вясёлы
2) Poet. блі́зкі па душы́, ве́льмі мі́лы, прые́мны, ве́тлы
a boon companion — вясёлы кампаньён, ся́бра
кастры́ца f. (лёну)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)