уязны́

1. (які ўязджае) éinreisend;

2. (які мае дазвол на ўезд) éinreisegenehmigt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Wíllfahrung

f - усту́пка, зго́да, дазво́л; пабла́жка, ла́ска

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúlassungsschein

m -(e)s, -e дазво́л, про́пуск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Erláubnisschein

m -(e)s, -e дазво́л (дакумент)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinfahrtsbewilligung

f -, -en дазво́л [ві́за] на прые́зд (у краіну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinreisebewilligung

f -, -en дазво́л [ві́за] на прые́зд (у краіну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinreiseerlaubnis

f -, -se дазво́л [ві́за] на прые́зд (у краіну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinreisegenehmigung

f -, -en дазво́л [ві́за] на прые́зд (у краіну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fréistellung

f -, -en

1) дава́нне, дазво́л

2) вызвале́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúbilligung

f -, -en

1) дазво́л, прызна́нне, зго́да

2) прысуджэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)