Verbum

disallow

v.t.

1) не дазваля́ць, забараня́ць

2) адхіля́ць, адкіда́ць (як няпра́ўду)

3) адкіда́ць (про́сьбу)

admit of

дапушча́ць, дазваля́ць

The question admits of no delay — Пыта́ньне ня це́рпіць адкла́ду

imprison

v.t.

1) садзі́ць у астро́г (турму́), трыма́ць у астро́зе, зьняво́льваць

2) трыма́ць, не дазваля́ць выхо́дзіць

unmuzzle

v.t.

1) зьняць намо́рднік (з саба́кі)

2) Figur. вызваля́ць ад абмежава́ньняў; дазваля́ць свабо́дна гавары́ць або́ піса́ць

indulge

v.t.

1) дазваля́ць сабе́ прые́мнасьць

2) патура́ць, пабла́жліва ста́віцца да каго́-чаго́

3)

а) дава́ць во́лю (сваі́м жада́ньням)

б) хава́ць, пе́сьціць у сэ́рцы (надзе́ю)

v.i.

1) аддава́цца сваі́м прые́мнасьцям

2) дазваля́ць сабе́

He indulges in tobacco — Ён ку́рыць

hem about, hem around, hem in

а) абкружа́ць з усі́х бако́ў

б) не дазваля́ць вы́йсьці або́ свабо́дна ру́хацца

authorize

v.t.

1) упаўнава́жваць

2) санкцыянава́ць, зацьвярджа́ць, рабі́ць правамо́цным

3) дава́ць пра́ва; даруча́ць, дапушча́ць; дазваля́ць

4) паруча́цца за каго́