verlíeren*

1.

1) стра́ціць, згубі́ць; пазба́віцца (чаго-н.)

die Nérven ~ — гарачы́цца, нервава́цца

den Kopf ~ — губля́ць галаву́

sich selbst ~ — тра́ціць ве́ру ў само́га сябе́

wir háben nichts zu ~ — нам няма́ чаго́ губля́ць [тра́ціць]

was hast du hier verlóren? — што табе́ тут патрэ́бна?

2) прайгра́ць, пацярпе́ць стра́ты

mit 2 zu 3 ~ — спарт. прайгра́ць з лікам 2:3

am Geschäft ~ — прайгра́ць у здзе́лцы

2.

(sich)

1) губля́цца, згубі́цца

der Gerúch verlíert sich — пах прапада́е

die Klänge verlóren sich — гу́кі змо́ўклі

2) забы́цца

in Gedánken verlóren — заду́маўшыся

sich in Entzücken [Bewúnderung] ~ — захапля́цца, дзіві́цца

sich in Träumen ~ — аддава́цца ма́рам, паглыбля́цца ў ма́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гле́ба ж.

1. Bóden m -s, -böden, Grund m -(e)s, Land n -(e)s;

геагр. чарназёмная гле́б Schwárzerde f -;

глі́ністая гле́б Léhmboden m;

бало́цістая гле́б Súmpfboden m;

2. перан. (падмурак, аснова) Grúndlage f -, -n, Grund m -(e)s, Gründe;

на гэ́тай гле́бе auf dieser Grúndlage;

нама́цваць гле́бу das Terrain [-´rɛ̃:] sondíeren;

губля́ць гле́бу пад нага́мі den Bóden unter den Füßen verlíeren*;

падрыхтава́ць гле́бу den Bóden vórbereiten, den Nährboden [die Bedíngungen] scháffen*;

вы́біць гле́бу з-пад чыіх-н. ног j-m den Bóden entzíehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазі́цыя ж.

1. Stéllung f -, -en; Situatión f -, -en; Positión f -, -en;

губля́ць свае́ пазі́цыі séine Positiónen éinbüßen;

2. вайск. Stéllung f -, -en; Positión f -, -en;

перадава́я пазі́цыя vórgeschobene Stéllung;

зыхо́дная пазі́цыя Áusgangsstellung f;

абаро́нчая пазі́цыя Vertéidigungsstellung f;

зме́на пазі́цый Stéllungswechsel m -s, -;

заня́ць пазі́цыю Stéllung bezíehen*;

стая́ць на пазі́цыі in éiner Stéllung líegen*;

пакіда́ць пазі́цыю éine Stéllung áufgeben* [räumen];

3. перан. Stándpunkt m -(e)s, -e, Éinstellung f, Stéllungnahme f -; Háltung f -, -en;

асно́ўная пазі́цыя Grúndhaltung f;

ключава́я пазі́цыя Schlüsselposition f -, Schlüsselstellung f, führende Positión;

кла́савая пазі́цыя Klássenstandpunkt m;

займа́ць я́сную [рэалісты́чную, варо́жую] пазі́цыю éine kláre [realístische, féindliche] Háltung éinnehmen*;

цвёрда стаяць на сваёй пазі́цыі séine Positión beháupten;

стая́ць на пра́вільнай пазі́цыі éine ríchtige Éinstellung háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)