галоўнакама́ндуючы м. вайск. Óberkommandierende (sub) m -n, -n; Óberbefehlshaber m -s, -;
Вярхо́ўны галоўнакама́ндуючы der Óberste Beféhlshaber
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жрэц м.
1. рэл., гіст. Ópferpriester m -s, -;
вярхо́ўны жрэц Óberpriester m;
2. перан. іран. Díener m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Óber=
паўпрэфікс назоўнікаў, азначае:
1) ве́рхні
2) вышэ́йшы; вярхо́ўны; гало́ўны; ста́ршы; о́бер
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
óber
a
1) ве́рхні, вышэ́йшы
2) гало́ўны, старэ́йшы, вярхо́ўны
die ~en Schúlklassen — старэ́йшыя кла́сы шко́лы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
chancellor
[ˈtʃænsələr]
n.
1) ка́нцлер -а m.
Chancellor of the Exchequer — міні́стар фіна́нсаў у Вялікабрыта́ніі
Lord High Chancellor — лёрд -канцле́р (найвышэ́йшы судзьдзя́ Вялікабрыта́ніі)
2) вярхо́ўны судзьдзя́
3) ка́нцлер (у Аўстрыі, Няме́ччыне)
4) прэзыдэ́нт унівэрсытэ́ту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
soviet
[ˈsoʊviət]
1.
n.
саве́т -у m. (у дачыне́ньні да было́га СССР)
village soviets — се́льскія саве́ты, сельсаве́ты
town soviets — гарадзкія саве́ты, гарсаве́ты
Supreme Soviet — Вярхо́ўны Саве́т
2.
adj. Soviet
саве́цкі
the Soviet Union — Саве́цкі Саю́з
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
chief
[tʃi:f]
1.
n.
шэф -а m., галава́ f.; правады́р -а́, кіраўні́к -а́, лі́дэр -а m.
2.
adj.
гало́ўны, вярхо́ўны, найвышэ́йшы, найважне́йшы; вяду́чы, кіру́ючы; асно́ўны
chief advantage — гало́ўная перава́га
chief thing to do — гало́ўнае, што трэ́ба зрабі́ць
•
- in chief
- tribal chief
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
court
[kɔrt]
n.
1) двор, двара́ m.
2) пляцо́ўка для гу́льняў, корт -у m. (тэ́нісны)
3)
а) карале́ўскі двор, пала́ц
б) сям’я́ й прыдво́рныя
4) суд -у́ m. (буды́нак, судзьдзя́ або́ су́дзьдзі)
Supreme Court — Вярхо́ўны Суд
•
- court disaster
- out of court
- pay court to
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
саве́т м.
1. гіст. (орган улады) Sowjét m -s, -s;
Вярхо́ўны саве́т der Óberste Sowjét;
саве́т наро́дных дэпута́таў der Sowjét der Vólksdeputierten;
2. (калегіяльны орган) Rat m -(e)s, Räte;
кансультаты́ўны саве́т Béirat m;
Саве́т Бяспе́кі (ААН) Sícherheitsrat der UNO), UN-Sícherheitsrat; гл. тс. рада 2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
höchst
1.
a найвышэ́йшы, надзвыча́йны, найвялі́кшы, найбо́льшы
die ~e Not — пі́льная патрэ́ба
von ~er Wíchtigkeit — найвялі́кшай ва́жнасці
das ~e Máchtorgan — вярхо́ўны о́рган ула́ды
(es ist) ~e Zeit — даўно́ пара́ [час]
2.
adv надзвы́чай, ве́льмі
am ~en — найвышэ́й, вышэ́й за ўсі́х
aufs ~e — надзвы́чай
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)