цярно́вы Dórnen-; dórnig;

◊

цярно́вы вяно́к Dórnenkranz m -(e)s, -kränze; Dórnenkrone f -, -en (Хрыстовы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

laureate

[ˈlɔriət]

1.

n.

ляўрэа́т -а m.

2.

adj.

1) адзна́чаны

2) ляўро́вы (пра вяно́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

garland

[ˈgɑ:rlənd]

n.

1) вяно́к -ка́ m., гірля́нда f.

2) збо́рнік ве́ршаў, баля́даў, анталёгія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вяне́ц м.

1. Króne f -, -n;

2. (вянок) Kranz m -(e)s, Kränze;

◊

ісці́ пад вяне́ц sich kírchlich (orthodóx) tráuen lássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лаўр м.

1. бат. Lórbeerbaum m -(e)s, -bäume (дрэва);

2. (вянок) Lórbeerkranz m -es, -kränze, Lórbeeren pl;

◊

збіра́ць лаўры Lórbeeren érnten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лаўро́вы бат. Lórbeer-;

лаўро́вае дрэ́ва Lórbeerbaum m -(e)s, -bäume;

лаўро́вы ліст Lórbeerblatt n -(e)s, -blätter;

лаўро́вы вяно́к Lórbeerkranz m -es, -kränze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rósenkranz

m -es, -kränze

1) вяно́к з ру́жаў

2) рэл. ружа́нец, па́церкі;

den ~ béten малі́цца, перабіра́ючы па́церкі ружа́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

laurel

[ˈlɔrəl]

1.

n.

ляўр -а і -у m.

2.

v.t.

1) аздо́біць ляўро́вымі ліста́мі ці вянко́м

2) віць вяно́к з ля́ўру

•

- laurels

- rest on one’s laurels

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wreathe

[ri:ð]

1.

v.t.

1) пле́сьці, віць вяно́к

2) упрыго́жваць вянка́мі

3) Figur. абвіва́ць

Mist wreathed the hills — Тума́н абві́ў узго́ркі

2.

v.i.

ві́цца

The smoke wreathed upward — Дым ві́ўся ўго́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

níederlegen

1.

vt

1) кла́сці, пакла́сці

éinen Kranz ~ — ускла́сці вяно́к (an D – да чаго-н.)

die Wáffen ~ — скла́сці збро́ю

2) уно́сіць (грошы)

3) склада́ць з сябе́, адмаўля́цца (ад чаго-н.)

3) укла́дваць спаць

5) зно́сіць, разбура́ць

2.

(sich) прыле́гчы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)