wreathe

[ri:ð]

1.

v.t.

1) пле́сьці, віць вяно́к

2) упрыго́жваць вянка́мі

3) Figur. абвіва́ць

Mist wreathed the hills — Тума́н абві́ў узго́ркі

2.

v.i.

ві́цца

The smoke wreathed upward — Дым ві́ўся ўго́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)