heráusbrechen

*

1.

vt

1) выло́мліваць, выбіва́ць

2) званітава́ць, вы́рваць

2.

vi (s) імклі́ва выхо́дзіць, вырыва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ráufen

1. vt (і)рва́ць, вырва́ць, цяга́ць, ту́заць;

sich (D) die Háare ~ рваць на сабе́ валасы́;

j-n ~ цяга́ць [ту́заць] каго́-н. за валасы́

2. ~, sich бі́цца, ту́зацца; свары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entréißen

*

1.

vt высок. (D) вырыва́ць, выхо́пліваць (у каго-н.)

j-n dem Tod(e) ~ — вы́рваць каго́-н. у сме́рці

2.

(sich) вы́рвацца

sich den Ármen ~ — вы́рвацца з абды́мкаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

remove

[rɪˈmu:v]

1.

v.t.

1) забіра́ць; здыма́ць

Remove your hat — Здымі капялю́ш або́ Прыбяры́ свой капялю́ш

2) разьве́йваць

to remove all doubts — адкі́нуць усе́ сумне́вы, пераста́ць сумнява́цца

3) забі́ць

4) адкіда́ць

to remove snow — ачышча́ць, адкіда́ць сьнег

5) вырыва́ць

to remove a tooth — вы́рваць зуб

6) зво́льніць з пра́цы (паса́ды)

2.

v.i.

пераяжджа́ць, перабіра́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

heráusbekommen

* vt

1) (з намага́ннем) выця́гваць

sein Geld ~ — вярну́ць [вы́ручыць] свае́ гро́шы

2) (з ця́жкасцямі) раша́ць

3) разве́дваць, дазнава́цца

ein Geständnis ~ — вы́рваць прызна́нне

4) атры́мліваць рэ́шту

5) матэм. атрыма́ць у вы́ніку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stiel

m -(e)s, -e

1) ру́чка, рукая́тка, дзяржа́льна

2) сцябло́

◊ der Axt éinen ~ sú- chen — шука́ць наго́ды (каб зрабіць што-н.)

etw. mit ~ und Stumpf áusrotten — вы́караніць, вы́рваць з ко́ранем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зло н. Übel n -s, -, das Böse (sub);

я не хачу́ табе́ зла ich wünsche dir nichts Böses;

сацыя́льнае зло soziáles Übel;

◊

кора́нь зла die Wúrzel des Übels;

вы́рваць зло з ко́рнем ко́ранем das Únkraut [Übel] mit der Wúrzel áusreißen*;

з двух зол выбіра́ць ме́ншае von zwei Übeln das kléinere wählen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ко́рань м.

1. Wúrzel f -, -n;

ко́рань зу́ба Záhnwurzel f;

2. матэм. Rádix f -, -dizes, Wúrzel f;

пака́зчык ко́раня Wúrzelexponent m -en, -en;

знак ко́раня Wúrzelzeichen n -s, -;

квадра́тны ко́рань Quadrátwurzel f;

здабыва́ць ко́рань die Wúrzel zíehen*, radizíeren vt;

3. грам. Wúrzel f;

ко́рань сло́ва Wúrzel des Wórtes;

◊

ко́рань зла [лі́ха] die Wúrzel des Übels;

вы́рваць з ко́ранем mit der Wúrzel áusrotten, mit Stumpf und Stiel áusrotten;

пусці́ць карані́ Wúrzeln schlágen*;

урасці́ караня́мі sich éinwurzeln;

увахо́дзіць сваі́мі караня́мі ў глыбо́кую старажы́тнасць tief im Áltertum wúrzeln;

глядзе́ць у ко́рань (éiner Sáche) auf den Grund géhen* [kommen*];

ко́рань жыцця́ (жэнь-шэнь) Gínseng m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

réißen*

1. vt

1) рваць, адрыва́ць, зрыва́ць, вырыва́ць, разрыва́ць, раздзіра́ць;

in Fétzen ~ рваць на кава́лкі;

j-n ins Verdérben ~ загубі́ць каго́-н.

2) ту́заць, цягну́ць, то́ргаць, рваць;

éinen Zahn ~ вы́рваць зуб;

es reißt mich [mir] in állen Glíedern у мяне́ баля́ць усе́ ко́сці;

j-n hin und her ~ назаля́ць, дакуча́ць каму́-н., пастая́нна турбава́ць [ту́заць] каго́-н.

3): etw. an sich (A) ~ прысво́іць (сабе́) што-н.;

die Macht an sich ~ захапі́ць ула́ду

2. vi (an D) ту́заць (за што-н.)

2) рва́цца, разрыва́цца;

der Stoff reißt матэ́рыя рве́цца;

mir riss die Gedúld маё цярпе́нне ло́пнула

3. ~, sich

(um A) бі́цца, змага́цца;

sich um die Wáren ~ раскупля́ць тава́ры нарасхва́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)