chink
I [tʃɪŋk]
1.
n.
1) шчы́ліна, расшчэ́піна
2) слабо́е ме́сца, слабы́ бок
2.
v.t.
зама́зваць, затыка́ць шчы́ліны
3.
v.i.
трэ́скацца, расшчэ́пвацца
II [tʃɪŋk]
1.
n.
1) бра́згат -у m. (жале́за, манэ́ты)
2) informal манэ́ты; гато́ўка f.
2.
v.i.
бра́згаць, пабра́згваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
tang
I [tæŋ]
1.
n.
1) во́стры смак
the tang of mustard — во́стры смак гарчы́цы
2) пры́смак -у m.; рэ́зкі пах
3) адце́ньне n.
4) шпень (прыла́ды, на які́ наса́джваюцца тро́нкі)
2.
v.t.
надава́ць во́стры смак
II [tæŋ]
1.
n.
бра́згат, звон -у m.
2.
v.
бра́згаць (по́судам); звані́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
clash
[klæʃ]
1.
n.
1) ля́скат, бра́згат -у m.
2)
а) сутыкне́ньне n., варо́жая суты́чка
б) мо́цнае разыхо́джаньне, супярэ́чнасьць f., канфлі́кт -у m.
a clash of opinions — разыхо́джаньне ў пагля́дах
2.
v.
1) ля́скаць, бры́нкаць, бра́згаць
2) канфліктава́ць, не згаджа́цца, свары́цца
3) не пасава́ць, не гарманізава́ць
the colors clash — ко́леры не пасу́юць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
knállen
1.
vi ля́скаць (пугай); ля́паць, бра́згаць (дзвярыма); трашча́ць
Schüsse ~ — трашча́ць стрэ́лы [вы́стралы]
mit den Ábsätzen ~ — шчо́ўкаць абца́самі
2.
vt разм. прыстрэ́ліць
j-m éine ~ — даць апляву́ху каму́-н.; усадзі́ць каму́-н. ку́лю ў лоб
etw. in die Luft ~ — узарва́ць што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
збро́я ж
1. Wáffe f -, -n;
звыча́йная збро́я konventionélle [-vɛn-] [hérkömmliche] Wáffe;
а́тамная збро́я Atómwaffe f;
я́дзерная збро́я Kérnwaffe f;
хало́дная збро́я Stich- und Híebwaffe f, blánke Wáffe;
бра́цца за збро́ю zu den Wáffen gréifen*;
трыма́ць збро́ю нагато́ве die Wáffe éinsatzbereit hálten*;
пуска́ць збро́ю ў ход von der Wáffe Gebráuch máchen;
бра́згаць збро́яй mit dem Säbel rásseln;
скла́сці збро́ю die Wáffen strécken [níederlegen];
закліка́ць да збро́і zu den Wáffen rúfen*;
тава́рыш па збро́і Wáffenbruder m -s, -brüder; Wáffengefährte m -n, -n;
2. (сродак) Wáffe f, Míttel n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
bang
I [bæŋ]
1.
n.
1) вы́бух -у m.
the bang of a gun — гарма́тны вы́бух
2) уда́р, гру́кат -у m.
3) informal сі́ла, энэ́ргія f., імпэ́т -у m.
2.
v.
1) гру́каць; сту́каць, гры́мнуць
2) бра́згаць
to bang a door — бра́знуць дзьвяры́ма
3.
adv.
1) мо́цна, зь ля́скатам
2) ра́птам, нечака́на
3) якра́з, про́ста
it hit me bang in the eye — Уда́рыла мне про́ста ў во́ка
4.
interj.
бум! бразь! бах! баба́х! трах!
•
- bang up
II
гл. bangs
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Wáffe
f -, -n
1) збро́я, узбрае́нне
blánke ~ — хало́дная збро́я
~n an Bord — карабе́льная збро́я
atomáre ~n — а́тамная збро́я
automátische ~n — аўтаматы́чная збро́я
hérkömmliche [konventionélle] ~n — звыча́йная збро́я
nukleáre [thermonukleáre] ~n — я́дзерная [тэрмая́дзерная] збро́я
schwére ~n — ця́жкая (пяхо́тная) збро́я
~n und Gerät — вайск. баява́я тэ́хніка
~ mit éingraviertem Námenszug — імянна́я збро́я
~n führen — змага́цца (са збро́яй у рука́х)
die ~n strécken [níederlegen] — скла́сці збро́ю, зда́цца, капітулі́раваць
mit den ~n klírren — бра́згаць збро́яй
únter die ~n tréten* — стаць пад ружжо́
von der ~ Gebráuch máchen — пусці́ць у ход [прымяні́ць] збро́ю
von den ~n stárrend — ≅ узбро́ены да зубо́ў
zu den ~n gréifen* — хапа́цца за збро́ю, падня́ць збро́ю
die ~ aus der Hand schlágen* — абяззбро́іць каго́-н., вы́біць збро́ю з рук у каго́-н.
die ~ gégen sich (A) selbst kéhren [wénden*] — пако́нчыць з сабо́ю, павярну́ць збро́ю супро́ць само́га сябе́
2) перан. збро́я
die géistige ~ — ідэалагі́чная зброя
3) род во́йскаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)