bang

I [bæŋ]

1.

n.

1) вы́бух -у m.

the bang of a gun — гарма́тны вы́бух

2) уда́р, гру́кат -у m.

3) informal сі́ла, энэ́ргія f., імпэ́т -у m.

2.

v.

1) гру́каць; сту́каць, гры́мнуць

2) бра́згаць

to bang a door — бра́знуць дзьвяры́ма

3.

adv.

1) мо́цна, зь ля́скатам

2) ра́птам, нечака́на

3) якра́з, про́ста

it hit me bang in the eye — Уда́рыла мне про́ста ў во́ка

4.

interj.

бум! бразь! бах! баба́х! трах!

- bang up

II

гл. bangs

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)