convict

1. [kənˈvɪkt]

v.t.

1) прызнава́ць вінава́тым; засуджа́ць; прысуджа́ць, прыгаво́рваць

2) перако́нваць (у памы́лцы, віне́)

2. [ˈkɑ:nvɪkt]

n.

а) асу́джаны

б) вя́зень -ьня m. & f., ка́таржнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

damned

[dæmd]

1.

adj.

1) асу́джаны, скрытыкава́ны, зганьбава́ны

2) пракля́ты

3) ве́льмі благі́; страшэ́нны, пяке́льны

2.

adv., informal

ве́льмі, стра́шна

it is damned hot — пяке́льна го́рача

3.

n. the damned

ду́шы ў пе́кле

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verdámmt

1.

a

1) пракля́ты

2) асу́джаны

3) разм. страшэ́нны (пра холад і г.д.)

2.adv ве́льмі, на́дта, страшэ́нна

verdámmt noch mal! — каб яго́ чорт узяў!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wéihen

vt

1) рэл. асвяча́ць

2) пасвяча́ць

j-n zum Príester ~ — пасвяці́ць каго́-н. у сан святара́

3) (D) адкрыва́ць (каму-н. што-н.), дзялі́цца (з кім-н., чым-н.)

sich éiner Sáche (D) ~ — высок. прысвяча́ць сябе́ яко́й-н. спра́ве

dem Úntergang gewéiht — асу́джаны на (па)гі́бель

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)