oneness

[ˈwʌnnəs]

n.

1) адзі́нства n.; то́еснасьць f.

2) зго́да f., сула́дзьдзе n., сула́днасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zéiteinheit

f -, -en

1) адзі́нка ча́су

2) літ. адзі́нства ча́су (у драме)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinheit

f -, -en

1) адзі́нства, е́днасць, аднаду́шнасць

2) адзі́нка

3) вайск. падраздзяле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

супадзе́нне н.

1. Zusámmenfallen n -s, -; Zusámmentreffen n -s, -;

супадзе́нне па ча́су zéitliches Zusámmenfallen;

2. (адзінства) Überéinstimmung f -;

3. матэм. Kongruénz f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гуртава́ць

1. gruppíeren vt; in [zu] Grúppen zusámmenfassen;

2. перан. (аб’ядноўваць на падставе адзінства поглядаў) (zusámmen)schlíeßen* vt; veréinigen vt, zusámmenschweißen vt; scháren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раскало́ць

1. zerspálten vt;

раскало́ць арэ́х éine Nuss knácken;

2. перан. spálten vt; entzwéien vt (на дзве палавіны);

раскало́ць адзі́нства die Éinheit spréngen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unity

[ˈju:nəti]

n., pl. -ties

1) адзі́нства n.

2) згуртава́насьць f.

3) зго́да f.

to live together in unity — жыць у зго́дзе

4) Math. адзі́нка f.

•

- the unities

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раско́лваць

1. zerspálten vt; hácken vt (дровы); knácken vt (арэх);

2. перан. spálten vt, éinen Bruch herbéiführen; entzwéien vt (на дзве часткі);

раско́лваць адзі́нства die Éinheit spréngen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разла́д м., разла́ддзе н.

1. (адсутнасць адзінства) Únstimmigkeit f -; Diskrepánz f -, -en;

2. (свара) Streit m -(e)s, -e; Zwist m -es, -e;

жыць у разла́дзе entzwéit [verféindet] sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

spréngen

I

vt паліва́ць (вуліцу, кветкі і г.д.)

II

vt

1) узрыва́ць, узло́мваць

2) перан. падрыва́ць (адзінства і г.д.)

3) узлама́ць; разрыва́ць (путы)

4) карт. сарва́ць (банк)

III

vi (s) е́хаць вярхо́м

über den Gráben ~ — пераско́чыць це́раз роў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)