Appetít

m -s, -e

1) апеты́т

gúten ~! — пры- е́мнага апеты́ту!

2) жада́нне, ахво́та

~ háben (auf A, nach D) — мець жада́нне [ахво́ту] (да чаго-н.)

j-m den ~ néhmen* — адбі́ць у каго́-н. ахво́ту

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sturm

m -(e)s, Stürme

1) бу́ра, навальні́ца, шторм

in ~ und Régen — у дождж і не́пагадзь

2) вайск. ата́ка, штурм, пры́ступ

~ láufen* (gegen A) — штурмава́ць, ісці́ на штурм

~ blásen* [schlágen*, läuten] — біць трыво́гу

éinen ~ ábweisen* — адбі́ць ата́ку

3) спарт. нападзе́нне, лі́нія нападзе́ння

◊ ~ und Drang — «бу́ра і на́ціск» (накірунак у нямецкай літаратуры ХViІІ ст.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lust

f -, Lüste

1) ра́дасць, уце́ха

2) жада́нне, ахво́та

in ~ und Leid zusámmenhalten* — дзялі́ць ра́дасць і го́ра з кім-н.

ich hábe ~ — мне хо́чацца

j-m ~ máchen zu etw. — заціка́віць каго́-н. чым-н.

~ zu etw. (D), auf etw. (A) háben — жада́ць [хаце́ць] чаго́-н.

~ an etw. (D) fínden* — прыахво́ціцца да чаго́-н.

j-m die ~ néhmen* — адбі́ць ахво́ту каму́-н.

mit ~ und Líebe bei éiner Sáche sein — адда́цца ўсі́м слю́цам яко́й-н. спра́ве

2) часцей pl пачуццёвыя жада́нні, пажадлі́васць, хаце́нне

séinen Lüsten frönen — аддава́цца сваі́м жада́нням, захапле́нням

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

strike

[straɪk]

1.

v., struck, struck or stricken, striking

1) удара́ць; нано́сіць уда́р

to strike a person in anger — ударыць каго́ са зло́сьці

strike a blow in self-defence — нане́сьці ўда́р у самаабаро́не

2) выбіва́ць, адбіва́ць, чака́ніць

to strike a medal — адбі́ць мэда́ль

3) высяка́ць (аго́нь), чы́ркаць, запа́льваць

to strike a match — запалі́ць запа́лку

4) здава́цца, ура́жваць, рабі́ць ура́жаньне

The plan strikes me as silly — Плян здае́цца мне неразу́мным

5) біць

it has just struck four — То́лькі што прабі́ла чаты́ры

6) мо́цна ўра́жваць, ахапля́ць

They were struck with terror — Іх ахапі́ў жах

7) атакава́ць

The enemy will strike at dawn — Во́раг пачне́ ата́ку на до́сьвітку

8) прыйсьці́ ў галаву́

An amusing thought struck her — Заба́ўная ду́мка прыйшла́ ёй у галаву́

10) бастава́ць, страйкава́ць

The coal miners struck — Вугляко́пы страйкава́лі

11) выкрасьля́ць, выкасо́ўваць

Strike out the last word — Вы́красьлі апо́шняе сло́ва

Strike his name off the list — Вы́красьлі яго́нае імя́ са сьпі́су

12) сутыка́цца, урэ́звацца

The car struck a fence — Машы́на ўрэ́залася ў плот

2.

n.

1) уда́р -у m.

2) адкрыцьцё пакла́даў (руды, на́фты); нечака́ная ўда́ча

3) забасто́ўка f., страйк -у m.

•

- on strike

- strike a balance

- strike an agreement

- strike it rich

- strike up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уда́р м.

1. (чым-н.) Schlag m -(e)s, Schläge, Hieb m -(e)s, -e; Streich m -(e)s, -e; Klaps m -es, -e (далонню); Stoß m -es, Stöße, Ánstoß m, Ánprall m -(e)s, -e (сутыкненне, штуршок);

адны́м уда́рам mit éinem Schlag;

нане́сці ўда́р éinen Stoß [Schlag, Hieb, Stich] versétzen;

нане́сці выраша́льны ўда́р den entschéidenden Stoß führen;

ста́віць пад уда́р in Gefáhr bríngen*, gefährden vt;

быць пад уда́рам in Gefáhr schwében [sein];

адбі́ць уда́р éinen Schlag [Stoß, Hieb, Stich] ábwehren [paríeren];

уда́р гро́му Dónnerschlag m;

сі́ла ўда́ру Stóßkraft f -, -kräfte;

уда́р у спі́ну перан. ein Dólchstoß (in den Rücken);

нане́сці каму-н. уда́р у спі́ну j-m in den Rücken fállen*;

смяро́тны ўда́р тс. перан. Tódesstoß m;

2. мед. разм. (кровазліццё ў мозг) Schlag m, Schláganfall m -(e)s, -fälle; Apoplexíe f -, -xí¦en (мед.);

со́нечны ўда́р Sónnenstich m -(e)s, -e;

цеплавы́ ўда́р Hítzschlag m;

3. спарт. Stoß m, Schlag m;

свабо́дны ўда́р Fréistoß m;

вуглавы́ ўда́р Éckstoß m, Éckball m -(e)s, -bälle;

уда́р спра́ва (тэніс) Vórhandschlag m;

уда́р зле́ва Rückhandschlag m;

штрафны́ ўда́р Stráfstoß m;

4. вайск. Schlag m; Stoß m, Vórstoß m, Ángriff m -(e)s, -e;

агнявы́ ўда́р Féuerstoß m;

штыхавы́ ўда́р Bajonéttangriff m;

гало́ўны ўда́р Háuptschlag m, Háuptstoß m;

напра́мак гало́ўнага ўда́ру Schwérpunkt m -es, -e (des Ángriffs);

збро́я пе́ршага ўда́ру Érstschlagswaffe f -, -n;

5. (узрушэнне) Schlag m, Únglück n -(e)s, -e, Erschütterung f -, -en;

уда́р лёсу Schícksalsschlag m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)