Verbum

пасярэ́дніцтва н., пасрэ́дніцтва н. эк., паліт., тс. перан.

1. Vermíttlung f -, Vermíttlungsschaft f -;

пры пасярэ́дніцтве каго-н. durch Vermíttlung von (D);

2. (спрыянне да прымірэння) Schlíchtung f -

пахава́ць​^II

1. begráben* vt, beérdigen vt, bestátten vt; béisetzen vt (звычайна ў фамільным склепе);

2. перан. vergéssen* vt, éinsargen vt;

пахава́ць свае́ ма́ры séine Träume áufgeben*

перагна́ць

1. (абагнаць) überhólen vt; перан. тс. j-m voráus sein;

2. (у другое месца) an éinen ánderen Ort tréiben*; flíegen* vt (самалёты);

3. хім. destillíeren vt

пераключа́ць, пераключыць

1. тэх. úmschalten vt;

пераключа́ць перада́чу аўта. schálten vt;

2. перан. úmstellen vt;

пераключа́ць прадпрые́мства на но́вую праду́кцыю den Betríeb auf éine néue Produktión úmstellen

сво́йскі

1. (не дзікі, выгадаваны чалаекам) Haus-; häuslich;

сво́йскія жывёлы Háustiere pl;

2. (прыручаны) zahm, gehórsam;

ён зрабі́ўся зусі́м сво́йскі тс. перан. er ist ganz zahm gewórden

скасі́ць​^I

1. ábmähen vt;

скасі́ць траву́ Gras ábmähen;

2. перан. (загубіць, падарваць сілы) töten vt, zu Grúnde [zugrúnde] ríchten;

яго́ скасі́ла вайна́ der Krieg hat ihn getötet

спапялі́ць

1. níederbrennen* аддз. vt, éinäschern vt, in Ásche verwándeln, in Schutt und Ásche légen;

2. перан. (знясіліць і г. д.) verwüsten vt; verzéhren vt (пра хваробу)

спарадзі́ць

1. уст. (er)zéugen vt, zur Welt bríngen*;

2. перан. (зрабіцца прычынай) hervórrufen* vt, errégen vt, hervórbringen* vt, áufkommen lássen*; nach sich zíehen* (выклікаць за сабой)

чапі́цца разм.

1. (зачэплівацца) sich ánhaken, sich ánklammern (за што-н. an D);

2. перан. (даймаць) bekrítteln vt; nörgeln vi (да чаго-н. an D), schikaníeren vt

шквал м.

1. метэар. (парыў ветру) Wíndstoß m -es, -stöße, Bö(e) f -, -(e)n;

шквал з дажджо́м Régenbö f;

2. перан. Sturm m -(e)s, Stürme