навяза́ць

1. (прывязаць) ánbinden* vt;

2. перан (прымусіць каго-н да чаго-н) áufzwingen* vt, áufdrängen vt; áufhalsen vt, áufbinden* vt;

навяза́ць рашэ́нне éinen Beschlúss dúrchdrücken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)