practice
[ˈpræktɪs]
1.
n.
1) практыкава́ньне n., практыкава́ньні pl.; про́ба f.
He was out of practice — Ён не практыкава́ўся
2) пра́ктыка f.
in practice — на пра́ктыцы, на спра́ве
to put into practice — ажыцьцяві́ць
3) звы́чай -ю m., усталява́ны пара́дак
it was then the practice — Тады́ быў звы́чай
4) пра́ктыка f. (ле́карская або́ адвака́цкая)
а) engaged in the practice of law — займа́цца адвака́цкай пра́ктыкай
б) Dr. Smith sold his practice — Др. Сміт прада́ў сваю́ пра́ктыку (свой кабінэ́т)
2.
Brit. practise, v.
1) практыкава́ць, практыкава́цца
2) ажыцьцяўля́ць
Practice what you preach — Жыві́ зго́дна з сваі́мі по́глядамі
3) трыма́цца чаго́-н., быць
practice moderation — будзь памярко́ўным
4) practice medicine (law) — быць ле́карам (юры́стам)
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)  
bleed
[bli:d]
bled, bled
1.
v.i.
1) крыва́віць, сьцяка́ць крывёю, праліва́ць кроў
He bled to death — Ён сьцёк крывёю й памёр
He fought and bled for his country — Ён змага́ўся й праліва́ў кроў за свой край
2) сачы́цца, тра́ціць сок (пра пашко́джанае дрэ́ва)
3) Figur. крывёю абліва́цца, шкадава́ць, перажыва́ць
Our hearts bleed for you — На́шыя сэ́рцы за цябе́ крывёю абліва́юцца
4) Print. выхо́дзіць за палі́, не пакіда́ць палёў
2.
v.t.
1) пуска́ць кроў, браць кроў
2) пуска́ць сок з дрэ́ваў
3) informal вымага́ць (гро́шы)
4) Print. друкава́ць да канцо́ў бачы́ны (не пакіда́ючы палёў)
5) паво́лі спуска́ць ваду́
3.
n.
1) тэкст ці ілюстра́цыя ў кні́зе, што дахо́дзіць да краёў бачы́ны
2) Tech. кла́пан -а m., вэ́нтыль -я m.
•
- bleed white
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)  
Stímme
f -, -n
1) го́лас
mit sáchlicher ~ — дзелавы́м то́нам
2) муз. го́лас
die érste ~ — пе́ршы го́лас, пры́ма
3) перан. го́лас (сумлення і г.д.)
4) го́лас (думка)
es gibt ~en, die ságen… — раздарцца галасы́ аб тым, што…
5) го́лас, пра́ва го́ласу
séine ~ ábgeben* — адда́ць свой го́лас
sich der ~ enthálten* — устрыма́цца (пры галасаванні)
auf deíne ~ kommt es an — твой го́лас выраша́е ўсё; усё зале́жыць ад твайго́ го́ласу
◊ die ~ éines Prédigers in der Wüste — ма́рны ля́мант у пусты́ні
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
Náse
f -, -n
1) нос
sich (D) die ~ schnáuzen [pútzen, schnéuzen] — вы́смаркацца
die ~ rümpfen [zíehen*] — змо́ршчыць нос, скрыві́ць нездаво́леную мі́ну
an der ~ herúmführen — вадзі́ць за нос
séine ~ in álles hinéinstecken — усю́ды со́ваць свой нос
ich hábe die ~ voll — мне надаку́чыла
2) нюх, чуццё
éine gúte [féine] ~ háben — мець до́бры [то́нкі] нюх
3) тэх. вы́ступ, шып
◊ er sieht nicht wéiter, als séine ~ reicht — ён не ба́чыць дале́й, як кане́ц но́са свайго́
die ~ hoch [in die Höhe] trágen* — мець му́хі ў но́се; дзе́рці хо́хлікі
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
Kreuz
n -es, -e
1) крыж
das Róte ~ — чырво́ны крыж
etw. übers ~ légen — пакла́сці што-н. крыж-на́крыж
ein ~ schlágen*, das Zéichen des ~es máchen — перажагна́цца
ans ~ schlágen* [nágeln] — раскрыжава́ць, укрыжава́ць
2) анат. паясні́ца
3) карт. жо́лудзі, крэ́сці
4) крыж, ця́жар, му́ка, паку́та
sich in sein ~ schícken — пако́рліва не́сці свой крыж, прыміры́цца з сваі́м лёсам
5) муз. дые́з
◊ ein ~ über etw. (A) máchen — паста́віць крыж на чым-н.; махну́ць руко́ю на што-н.
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
gewínnen
*
1.
vt
1) выйграва́ць (von D – у каго-н.)
2) горн. здабыва́ць
3) атры́мліваць, набыва́ць
Éinfluss ~ — набы́ць уплыў
j-n für sich ~ — схіля́ць каго́-н. на свой бок
Óberhand ~ — узя́ць верх (над кім-н.)
den Éindruck ~ — атрыма́ць ура́жанне
2.
vi
1) (an D, bei D) вы́йграць (у якіх-н. адносінах)
die Sáche gewínnt an Klárheit — спра́ва стано́віцца больш я́снай
zwei zu eins ~ — спарт. вы́йграць з лі́кам два-адзі́н
2) (von D) атры́мліваць вы́гаду [кары́сць] (з чаго-н.)
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
gain
I [geɪn]
1.
v.t.
1) выйграва́ць
to gain time — вы́йграць час
2) атры́мваць, забясьпе́чваць (сабе́)
3) дамага́цца, дасяга́ць
4) сьпяша́цца (пра гадзі́ньнік)
5) выга́дваць
How much do I gain by that? — Ко́лькі я вы́гадаю гэ́тым?
6) прыбыва́ць; дабіра́цца; дасяга́ць
The swimmer gained the shore — Плыве́ц дасягну́ў бе́рагу
7) дадава́ць
to gain weight — прыбы́ць на вазе́
to gain strength — набіра́цца сі́лаў
2.
v.i.
1) прыно́сіць кары́сьць, быць кары́сным; мець кары́сьць, карыста́ць
2) рабі́ць по́ступ
3.
n.
1) прыбы́так -ку m.; прыро́ст -у m. (ху́ткасьці); вы́йгрыш -у m.; кары́сьць f.
2) прыбыва́ньне, павелічэ́ньне n.
3) нажы́ва f.
Greed is love of gain — Пра́гнасьць — гэ́та імкне́ньне да нажы́вы
gain on or upon — даганя́ць
gain over — перакана́ць, перацягну́ць на свой бок
gains — прыбы́ткі, заро́бкі pl.; дахо́д -у m.
II [geɪn]
adj.
1) выго́дны; кары́сны; адпаве́дны
2) зру́чны; спра́ўны, уме́лы
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)  
Réchnung
f -, -en 
1) раху́нак, разлі́к;
láufende ~ бухг. бягу́чы раху́нак;
j-m etw. in ~ bríngen* [stéllen] запіса́ць што-н. на чый-н. раху́нак;
auf éigene ~ за свой кошт;
auf ~ líefern паста́віць у крэды́т 
2) вылічэ́нне, рашэ́нне, арыфметы́чная зада́ча;
die ~ geht nicht auf зада́ча не атры́мліваецца 
3) разлі́к, падлі́к, улі́к;
nach méiner ~ па маі́х падлі́ках;
etw. áußer ~ lássen* не прыма́ць што-н. у разлі́к;
éiner Sáche ~ trágen* улі́чваць яку́ю-н. акалі́чнасць 
◊ éinen Strich durch die ~ máchen касава́ць (чые-н.) пла́ны;
es geht álles auf éine ~ ці грэх, ці два; адзі́н грэх; хоць раз у лоб, хоць два
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
bezíehen
*
1.
vt
1) абця́гваць, пакрыва́ць; аббіва́ць (мэблю)
Bétten neu ~ — мяня́ць пасце́льную бялі́зну
2) пераязджа́ць (на новую кватэру); займа́ць (кватэру)
3) займа́ць (пасаду, пазіцыі i г.д.)
die Wáche ~ — заступа́ць у караву́л
4) выпі́сваць, зака́зваць (газету, тавар)
zu ~ durch j-n — мо́жна атрыма́ць у каго́-н.
5) атры́мліваць (даходы)
6) (auf A) адно́сіць (да каго-н., чаго-н., на чый-н. рахунак)
auf sich (A) ~ — прыма́ць на свой раху́нак
2.
(sich)
(auf A)
1) спасыла́цца (на каго-н., што-н.)
2) (auf A) адно́сіцца (да каго-н., чаго-н.), даты́чыцца (каго-н., чаго-н.)
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
put
[pʊt]
v.t. put, putting
1) кла́сьці
to put knives and forks on the table — пакла́сьці нажы́ й відэ́льцы на стол
2) ста́віць
to put plates and glasses on the table — паста́віць тале́ркі й шкля́нкі на стол
3) прыво́дзіць
Put your room in order — Спара́дкуй свой пако́й
4) прадстаўля́ць, задава́ць
He put several questions to me — Ён зада́ў мне ко́лькі пыта́ньняў
5) прыблі́зна ацэ́ньваць
He puts the distance at five miles — Адле́гласьць ён ацэ́ньвае на пяць мі́ляў
6) наклада́ць
to put a tax on gasoline — накла́сьці пада́так на бэнзі́н
7) прыстасо́ўваць, прытарно́ўваць
to put into practice — тарнава́ць на пра́ктыцы
8) прыве́сьці (у пэ́ўны стан)
to put to shame — прысаро́мліваць
to put a stop to something — спыні́ць не́шта
to put to death — пакара́ць сьме́рцю
•
- put across
- put by
- put aside
- put away
- put back
- put down
- put forth
- put off
- put on
- put out
- put through
- put up
- put upon
- put up with
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)