schénken
I
vt
1) (па)дары́ць; дарава́ць (жыццё, свабоду)
etw. geschénkt bekómmen* — атрыма́ць што-н. у падару́нак
das würde ich nicht geschénkt néhmen — я гэ́тага і да́рма не вазьму́
j-m Vertráuen ~ — мець [адчува́ць] даве́р’е да каго́-н.
j-m., etw. (D) Beáchtung ~ — аддава́ць [удзяля́ць] ува́гу каму́-н., чаму́-н.
II
vt наліва́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кватэ́ра ж.
1. Wóhnung f -, -en;
камуна́льная кватэ́ра Geméinschaftswohnung f, getéilte Wóhnung;
асо́бная кватэ́ра éigene [ábgeschlossene] Wóhnung;
гато́вая да засяле́ння кватэ́ра schlüsselfertige [bezúgsfertige] Wóhnung;
кватэ́ра ў но́вым до́ме Néubauwohnung f;
кватэ́ра ў стары́м до́ме Áltbauwohnung f;
о́рдар на кватэ́ру Wóhnungszuweisung f -, -en;
атрыма́ць кватэ́ру éine Wóhnung zúgewiesen bekómmen*;
абме́н кватэ́рамі Wóhnungstausch m -es, -e;
перае́зд на другу́ю кватэ́ру Úmzug m -(e)s, -züge, Wóhnungswechsel m -s;
плаці́ць за кватэ́ру Míete záhlen;
та́нна плаці́ць за кватэ́ру wénig Míete záhlen; bíllig wóhnen;
здаём кватэ́ру (абвестка) Wóhnung zu vermíeten;
2. Quartíer n -s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зака́з м. Bestéllung f -, -en, Áuftrag m -(e)s, -träge;
папярэ́дні зака́з Vórbestellung f;
індывідуа́льны зака́з Éinzelauftrag m;
дава́ць зака́з каму-н. bei j-m Bestéllungen áufgeben*, j-m Áufträge ertéilen;
атрыма́ць зака́з éinen Áuftrag [éine Bestéllung] bekómmen*;
прыня́ць зака́з éinen Áuftrag übernéhmen* [entgégennehmen*, ánnehmen*];
вы́канаць зака́з éinen Áuftrag áusführen [erlédigen];
адмо́віцца ад зака́зу den Áuftrag storníeren;
паступле́нне зака́заў Áuftragseingänge pl;
аддзе́л зака́заў Bestéllabteilung f -, -en;
на зака́з auf Bestéllung;
пашы́ты на зака́з касцю́м Máßanzug m -es, -züge;
па індывідуа́льных зака́зах nach Kúndenwünschen;
зака́з на паку́пку або́ про́даж кашто́ўных папе́раў фін. Áuftrag über Éinkauf óder Verkáuf der Wértpapiere
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ánkommen
*
1.
vi (s)
1) прыязджа́ць, прыхо́дзіць, прыбыва́ць (куды-н. – in D)
2) (auf A) зале́жаць (ад каго-н., чаго-н.), вызнача́цца (кім-н., чым-н.)
3) атрыма́ць ме́сца
er ist als Árbeiter ángekommen — ён уладкава́ўся рабо́чым
4)
es kommt dárauf an… — у залежнасці ад абста́він, гэ́та зале́жыць ад…
2.
vt апано́ўваць
die Furcht kam ihm an — ім авало́даў страх
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Léhre
f -, -n
1) вучэ́нне, тэо́рыя, дактры́на
2) навуча́нне, вучо́ба
j-n in die ~ gében* — адда́ць каго́-н. у вучэ́нне [навуча́нне]
bei j-m in der ~ sein — быць у навуча́нні ў каго́-н.
3) перан. уро́к, навуча́нне
j-m éine ~ ertéilen — правучы́ць каго́-н.
das soll dir éine ~ sein! — гэ́та табе́ наву́ка!
~n aus etw. (D) zíehen* — атрыма́ць уро́к з чаго́-н.
4) гл. Lehr
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
score
[skɔr]
1.
n.
1) вы́нік гульні́
The score was 9 to 2 in our favor — Вы́нік гульні́ быў 9:2 на на́шую кары́сьць
2) нале́жнае n.; доўг до́ўгу m.; раху́нак -ку m.
to pay the score — заплаці́ць доўг, нале́жнае або́ раху́нак
3) два дзяся́ткі, двацца́тка f.
three scores and ten — се́мдзесят
4) Mus. партыту́ра f.
5) рубе́ц -ца́ m., зару́бка, нару́бка f. (на дрэ́ве)
2.
v.t.
1) ве́сьці падлі́к
2) выйграва́ць
to score a point — вы́йграць пункт
to score a victory — атрыма́ць перамо́гу
3) Mus.
а) аркестрава́ць
б) піса́ць партыту́ру
4) падкрэ́сьліваць або́ выкрэ́сьліваць памы́лкі
•
- Don’t worry on that score
- pay off a score
- settle a score
- scores
- on the score of
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Löffel
m -s, -
1) лы́жка
2) тэх. коўш (экскаватара)
3) ву́ха (зайца, труса)
séine ~ spítzen — разм. навастры́ць ву́шы, насцеражы́цца
◊ mit éinem sílbernen [góldenen] ~ im Mund gebóren sein — пахо́дзіць з забяспе́чанай сям’і́; перан. нарадзі́цца пад шчаслі́вай зо́ркай
die Wéisheit mit ~n gegéssen [gefréssen] háben — іран. лічы́ць сябе́ на́дта разу́мным
j-n über den ~ barbíeren — абдуры́ць каго́-н.
eins hínter die ~ bekómmen* — атрыма́ць наганя́й
j-m ein paar hínter die ~ háuen — даць каму́-н. апляву́ху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tie
[taɪ]
1.
v., tied, tying
1) зьвя́зваць, перавя́зваць, перавя́заць; прывя́зваць
to tie a package — зьвяза́ць паку́нак
to tie a dog to a tree — прывяза́ць саба́ку да дрэ́ва
2) завя́зваць
tie one’s apron strings — завяза́ць матузы́ фартуха́
to tie one’s shoes — зашнурава́ць чараві́кі
3) Figur. быць зьвя́заным, прывя́заным
to be tied to one’s job — быць зьвя́заным пра́цай
4) атрыма́ць нічы́йны вы́нік
The two teams tied — Кама́нды згуля́лі ўнічыю́
2.
n.
1) ву́зел -ла́ m.
2) шнуро́к -ка́ m., вяро́ўка, пры́вязь f.
3) бант -а m.
4) га́льштук -а m.
5) су́вязь f.; по́вязі pl. only
family ties — сяме́йныя по́вязі
6) шпа́ла f. (на чыгу́нцы)
7) ро́ўная ко́лькасьць галасо́ў; нічыя́ f., ро́зыгрыш -у m. (у гульні́)
•
- tie down
- tie in
- tie up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gewínnen
*
1.
vt
1) выйграва́ць (von D – у каго-н.)
2) горн. здабыва́ць
3) атры́мліваць, набыва́ць
Éinfluss ~ — набы́ць уплыў
j-n für sich ~ — схіля́ць каго́-н. на свой бок
Óberhand ~ — узя́ць верх (над кім-н.)
den Éindruck ~ — атрыма́ць ура́жанне
2.
vi
1) (an D, bei D) вы́йграць (у якіх-н. адносінах)
die Sáche gewínnt an Klárheit — спра́ва стано́віцца больш я́снай
zwei zu eins ~ — спарт. вы́йграць з лі́кам два-адзі́н
2) (von D) атры́мліваць вы́гаду [кары́сць] (з чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Vórstellung
f -, -en
1) азнаямле́нне, прадстаўле́нне (каго-н.)
die ~ des Kandidáten — знаёмства з кандыда́там (перад выбарамі)
2) уяўле́нне (von D – аб чым-н.), разуме́нне (чаго-н.)
sich (D) éine ~ von etw. (D) máchen — атрыма́ць уяўле́нне аб чым-н.
j-m éine ~ von etw. (D) vermítteln — даць каму́-н. уяўле́нне аб чым-н.
3) тэатр. пака́з, спекта́кль, сеа́нс (кіно)
4) хада́йніцтва, зая́ва
5) пярэ́чанне; pl тс. вымо́ва, напамі́нак
~en erhében* — выстаўля́ць пярэ́чанні каму́-н.
j-m ~en máchen — рабі́ць вымо́ву [заўва́гу] каму́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)