Verbum

ánkommen

*

1.

vi (s)

1) прыязджа́ць, прыхо́дзіць, прыбыва́ць (куды-н. – in D)

2) (auf A) зале́жаць (ад каго-н., чаго-н.), вызнача́цца (кім-н., чым-н.)

3) атрыма́ць ме́сца

er ist als Árbeiter ángekommen — ён уладкава́ўся рабо́чым

4)

es kommt dárauf an… — у залежнасці ад абста́він, гэ́та зале́жыць ад…

2.

vt апано́ўваць

die Furcht kam ihm an — ім авало́даў страх