Verbum

Rückschluss

m -es, schlüsse высно́ва, вы́вад, заключэ́нне;

aus etw. (D) Rückschlüsse auf etw. (A) zíеhen* меркава́ць на падста́ве чаго́-н. аб чым-н.

Sálzstreuer

m -s, -

1) сальні́ца

2) раскіда́льнік со́лі (машына) =sam суфікс прыметнікаў, указвае на характэрную якасць, схільнасць, здольнасць да чаго-н.: árbeitsam працаві́ты

ékeln

(sich) vimp (vor D) брддзіцца (чаго-н.), адчува́ць агі́ду

es ékelt mich [mir], ich ék(e)le mich davór — мне брды́ка ад гэ́тага

entgléiten

* vi (s) (D) выслі́згваць (з чаго-н.)

das Wort ist dem Múnde entglítten — сло́ва сарва́лася з языка́

den Händen ~ — вы́слізнуць з рук

erspáren

vt назбіра́ць, назапа́сіць

j-m etw. ~ — пазба́віць каго́-н. ад чаго́-н.

◊ es bleibt ihm nichts erspárt — ≅ на яго́ ўсе́ шы́шкі ва́ляцца

Úrsprung

m -(e)s, -sprünge пахо́джанне, выто́кі, пача́ткі

séinem ~(e) nach — паво́дле свайго́ пахо́джання

séinen ~ aus etw. (D) néhmen* — пахо́дзіць [выцяка́ць, браць свой пача́так] з чаго́-н.

verknéifen

* vt разм. утры́млівацца (ад чаго-н.)

sich (D) mit Mühe das Láchen ~ — з ця́жкасцю ўтрыма́цца ад сме́ху

den Schreck ~ — не выка́зваць стра́ху

Áufheben

n -s падня́цце; падыма́нне

◊ viel ~s máchen (von D, um A) — нарабі́ць мно́га шу́му (з прычыны чаго-н.); раструбі́ць, раззвані́ць (што-н.)

Protést

m -(e)s, -e пратэ́ст

~ éinlegen [éinreichen] (bei D) — заяві́ць пратэ́ст (пісьмова) (каму-н., дзе-н.)

~ erhében* (gégen A) — пратэстава́ць (супраць чаго-н.)