hinge

[hɪndʒ]

1.

n.

1) заве́са f.; крук -а́ m.

2) шпень -яня́ m.; вось, асно́ва f.; гало́ўны пры́нцып

off the hinges — не ў пара́дку, сапсу́ты

3) Obsol. зямна́я вось

2.

v.t.

1) вісе́ць, ру́хацца на заве́сах ці вако́л во́сі

2) зале́жаць ад чаго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)