Verbum

пасярэ́дніцтва н., пасрэ́дніцтва н. эк., паліт., тс. перан.

1. Vermíttlung f -, Vermíttlungsschaft f -;

пры пасярэ́дніцтве каго-н. durch Vermíttlung von (D);

2. (спрыянне да прымірэння) Schlíchtung f -

перамяшчэ́нне н.

1. Úmstellung f -, -en, Verschíebung f -, -en, Verlégung f -, -en;

2. (перавод каго-н.) Versétzung f -, -en;

перамяшчэ́нне па паса́дзе Versétzung im Dienst, díenstliche Versétzung

спавясці́ць рэдк. mítteilen vt (каго-н. D); j-n wíssen lássen* (пра што-н. A); benáchrichtigen vt, in Kénntnis sétzen, unterríchten vt (пра што-н. von D)

спало́х м. Schreck m -(e)s, Schrécken m -s;

ад спало́ху vor Schreck, im érsten Schreck;

◊

узя́ць каго-н. на спало́х j-m (Angst und) Bánge máchen

ссадзі́ць (каго-н.) j-n veránlassen áuszusteigen, j-n áussteigen lássen*; j-n herúnternehmen* j-m ábsteigen hélfen* (дапамагчы выйсці); j-m vom Pférde hélfen* (з каня)

арка́н м. Fángleine f -, -n, Fángschlinge f -, -n,Wúrfschlinge f -, -n, Lásso m, n -s, -s;

цягну́ць каго-н. на арка́не перан. j-n mit Gewált heránziehen*

асцерага́цца, асцерагчы́ся (чаго-н., каго-н і з інф) sich hüten (vor D), sich in Acht nehmen*; auf der Hut sein, vórsichtig sein; Acht gében* (быць асцярожным)

адмежава́цца

1. (аддзяліць мяжой) sich ábtrennen;

2. (адасобіцца) sich ábgrenzen (ад каго-н., чаго-н. von D, gégen A); sich ábsondern (von D); sich distanzíeren (von D)

адне́сціся sich verhálten* (да каго-н., чаго-н. gegenüber D);

адне́сціся сур’ёзна да чаго-н. etw. ernst néhmen*;

адне́сціся стано́ўча да чаго-н. éiner Sáche pósitiv gegenüberstehen*