дапільнава́ць разм

1. (высачыць) áufspüren vt, áusspüren vt; auf die Spur kómmen* (каго-н D);

2. (дагледзець) (áufrecht)erhálten* vt; áufbewahren vt, verwáhren vt; in Órdnung hálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)