prattle

[ˈprætəl]

1.

v.

1) лепята́ць; гавары́ць невыра́зна (як дзіця́)

2) балбата́ць, мало́ць языко́м

3) зюзю́каць (як немаўля́тка)

2.

n.

лапата́ньне, зюзю́каньне, балбата́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Tufe

f -, -n

1) хрэ́сьбіны, хрысці́ны, хрышчэ́нне

ein Kind über die ~ hlten* — хрысці́ць дзіця́

2) асвячэ́нне (карабля, будынку і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kndermund

m -(e)s, -münder

1) дзіця́чы рот

◊ ~ tut Whrheit kund — ≅ дзіця́ не хлу́сіць

2) m -(e)s дзіця́чая мо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bgewöhnen

1.

vt адву́чваць

2.

(sich)

(D) etw. — адву́чваць сябе́ ад чаго́-н.; адвыка́ць

ein Kind ~ — адву́чваць дзіця́ ад грудзе́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дураслі́вец м Balg m, n -(e)s, Bälge і Bälger, Schelm m -(e)s, -e; Wldfang m -(e)s, -fänge; mtwilliges [usgelassenes] Kind;

прые́мны дураслі́вец (пра дзіця) ein süßes Balg

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ца́ца

1. ж памянш (цацка) Spelzeug n -(e)s, -e;

2. м, ж (пра паслухмянае дзіця) rtiges Kind;

3. разм іран:

бач, ца́ца яка́я! ist das ber ine Zerpuppe [ein Püppchen]!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

усцерагчы́ разм (засцерагчы ад чаго небяспечнага, непажаданага) bewhren vt (vor D); behüten vt (захаваць); rtten vt, in Scherheit brngen* (уратаваць);

усцерагчы́ дзіця́ ад прастуды́ das Kind vor Erkältung schützen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

каранты́ш м, ж разм жарт (пра чалавека) Knirps m -es, -e, Zwerg m -(e)s, -e, Wnzling m -(e)s, -e; Stöpsel m -s, -, Drikäsehoch m -s, - і -s (дзіця)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нагуля́ць

1. (пра жывёл) Fett nsetzen, fett wrden, im Gewcht znehmen*;

2. (набыць што у гульні) gewnnen* vt;

3. пагард (атрымаць дзіця) (nach inem nsittlichen Lben) ein Kind kregen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

boisterous

[ˈbɔɪstərəs]

adj.

1) шу́мна вясёлы

boisterous laughter — гу́чны вясёлы сьмех

2) гвалто́ўны, бу́рны; неспако́йны

a boisterous wind — гвалто́ўны ве́цер

a boisterous child — неспако́йнае дзіця́, распу́сьнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)