Verbum

трэ́шчына ж Riss m -(e)s, -e; Sprung m -(e)s, Sprünge (на посудзе); Rínne f -, -n (на лёдзе);

◊ даць трэ́шчыну éinen Riss bekómmen*

заро́к м разм:

даць заро́к sich (D) fest vórnehmen*;

узя́ць з каго-н заро́к j-m ein Verspréchen ábnehmen*, j-m éinen Eid áuferlegen

во́ля ж

1. Wílle(n) m -(n)s, -(n);

мець сі́лу во́лі Wíllenskraft besítzen*;

чалаве́к з мо́цнай во́ляй ein wíllensstarker Mensch;

лю́дзі до́брай во́лі Ménschen guten Willens;

праяві́ць до́брую во́лю guten Wíllen zéigen [an den Tag légen];

па до́брай во́лі fréiwillig, aus fréien Stücken;

2. (свабода) Fréiheit f -;

адпусці́ць на во́лю каго-н j-m die Fréiheit geben*, j-n fréilassen* аддз, j-n auf fréien Fuß sétzen;

даць во́лю рука́м hándgreiflich wérden;

даць во́лю пачу́ццям sich (D) séinen Gefühlen Luft máchen;

даць во́лю сляза́м séinen Tränen fréien Lauf lássen*;

даць по́ўную во́лю дзіця́ці dem Kind séinen Wíllen [séine Fréiheit] lássen*;

зда́цца на во́лю перамо́жцы sich auf Gnáde und Úngnade ergében*;

во́ляю лёсу zúfällig, der Zúfall wóllte es…

дуб м

1. (дрэва) Éiche f -, -n;

2. (матэрыял) Éichenholz n -es;

3. разм (чалавек) Klotz m -es; stúrer Kerl;

◊ даць дуба ins Gras béißen

кухта́ль м разм Fáustschlag m -(e)s, -schläge; Puff m -(e)s, Püffe;

даць каму-н кухта́ля́ j-m éinen Fáustschlag versétzen, j-n púffen

наказа́ць

1. (даручыць сказаць) áusrichten lássen*;

ён прасі́ў наказа́ць, што пры́йдзе за́ўтра er ließ áusrichten, er komme mórgen;

2. (даць наказ, распараджэнне) éinen Áuftrag gében*

адвалі́ць, адва́льваць

1. (адвярнуць) fórtwälzen vt, wégwälzen vt, beiséite räumen;

2. (даць) spendíeren vt; viel zúkommen lássen*;

3. (адысці, адплысці, адлятаць) ábstoßen* vi (s, h)