add

[æd]

1.

v.t.

1) дадава́ць

to add taste — дада́ць сма́ку

2) даклада́ць, падклада́ць

Add more wood to the fire — Падкладзі́ больш дро́ваў на аго́нь

3) даліва́ць, падліва́ць; далі́ць, падлі́ць

Add some milk — Далі́ малака́

4) дасыпа́ць, падсыпа́ць

to add some sugar — падсы́паць цу́кру

5) дапі́сваць

to add a few lines — дапіса́ць ко́лькі радко́ў

6) Math. склада́ць, дадава́ць

2.

v.i.

1) дадава́ць

The fine day added to the pleasure of the picnic — Прыго́жы дзень дада́ў прые́мнасьці да пі́кніку

2) склада́ць

to learn to add and subtract — вучы́цца дадава́ць і адыма́ць

- add in

- add up

- add up to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scheßen

*

I

1.

vi (auf A, nach D) страля́ць (у каго-н., у што-н.); вайск. тс. ве́сці аго́нь

dirkt ~ — страля́ць прамо́й наво́дкай

das Gewhr schießt zu weit [zu kurz] — ружжо́ дае́ пералёт [недалёт]

zu kurz ~ — прамахну́цца (тс. перан.)

2.

vt страля́ць (птушку, лася і г.д.)

ine Slve ~ — дава́ць залп

3.

(sich)

(mit j-m) страля́цца (з кім-н.) (на дуэлі)

II

vi (s)

1) пуска́цца, кі́дацца, накіро́ўвацца, ры́нуцца

ein gter Gednke schoss mir durch den Kopf — у мяне́ мільгану́ла до́брая ду́мка

2) ху́тка расці́

in die Höhe ~ — ху́тка расці́ [выраста́ць]; падско́чыць, уско́чыць

◊ etw. ~ lssen*разм. адмо́віцца ад чаго́-н.

die Zügel ~ lssen* — даць во́лю свайму́ настро́ю [сваі́м пачу́ццям]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ве́сці

1. führen vt; geliten vt (суправаджаць); nführen vt (узначальваць);

ве́сці машы́ну ein uto führen [stuern];

ве́сці напе́рад vornführen vt;

2. (кіраваць, узначальваць) führen vt, liten vt;

ве́сці гурто́к inen Zrkel liten;

3. (куды) führen vi (nach D, in A);

даро́га вядзе́ ў лес der Weg führt in den Wald;

4. (мець сваім вынікам) führen vi (да чаго zu D);

5. (чым-н па чым) fhren* vi (s), führen vi;

ве́сці смычко́м па стру́нах den Bgen über die Siten führen;

6. спарт führen vt; in Führung legen* [sein]; die Sptze halten* (бег);

ве́сці мяч den Ball führen*;

ве́сці барацьбу́ inen Kampf führen;

ве́сці аго́нь вайск fuern vi, scheßen* vi;

ве́сці пратако́л das Protokll führen;

ве́сці назіра́нні Bebachtungen nstellen (за чым über A), bebachten vt;

ве́сці навуча́нне Únterricht ertilen;

ве́сці разве́дку вайск ufklären vt, erknden vt;

ве́сці ўлі́к registreren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bank

I [bæŋk]

1.

n.

1) на́сып, вал -у m.

2) бе́раг -а m. (ракі́, во́зера)

3) меліна́ f.; рыф -а m.

4) схон, схіл, нахі́л -у m.

5) крэн -у m. (нахі́л самалёта пры паваро́це)

2.

v.t.

1) рабі́ць на́сып, насыпа́ць валы́, абво́дзіць на́сыпам

2) скіда́ць, нава́льваць у ку́чу, нагрува́шчваць

3) нахіля́ць (самалёт пры паваро́це)

4) прысыпа́ць аго́нь по́пелам

II [bæŋk]

1.

n.

1) банк -у m.

2) банк -у m. (у гульні́ ў ка́рты)

2.

v.i.

1) ве́сьці банк, быць банкі́рам; трыма́ць банк у гульні́

2) трыма́ць гро́шы ў ба́нку, мець ба́нкаўскі раху́нак

3.

v.t.

кла́сьці гро́шы ў банк

- bank on

III [bæŋk]

1.

n.

1) рад, шэ́раг -у m.

bank of keys — клявіяту́ра (арга́наў, друкава́льнай машы́нкі, кампу́тара)

2)

а) ла́ўка на гале́ры

б) весьляры́ на гэ́тай ла́ўцы

в) рад вёслаў

2.

v.t.

уклада́ць, стаўля́ць у рады́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

light

I [laɪt]

1.

n.

1) сьвятло́ n., аго́нья́ m.

2) асьвятле́ньне

3) дзённае сьвятло́; сьвіта́нак, зо́лак -ку m.

4) прасьве́т -у m.

5) сьветлафо́р -у m.

6) Figur. ве́да f.; інфарма́цыя f.; выясьне́ньне n.

2.

adj.

сьве́тлы; я́сны

light blue — сьве́тла-сі́ні

3.

v.t. (lighted or lit)

1) запа́льваць

2) асьвятля́ць

4.

v.i.

1) загара́цца, запа́львацца

2) разьясьня́цца

3) сьвяці́ць

4) ажыўля́цца; сьвяці́цца (пра во́чы)

- bring to light

- in the light

- see the light

- throw light on

- shed light on

- come to light

II [laɪt]

adj.

1) лёгкі, лёгенькі

a light rain — лёгкі дождж

a light sleep — нямо́цны сон

2) нецяжкі́, лёгкі (пра пра́цу); лаго́дны, лёгкі (пра ка́ру)

3) лёгкі, вясёлы

light reading — чыта́ньне для прые́мнасьці, лёгкае чыта́ньне

4) нязна́чны

light losses — нязна́чныя стра́ты

5) ры́хлы, пяшча́ны, лёгкі (пра гле́бу)

6) нямо́цны (пра віно́); нятлу́сты, малакаляры́йны (пра е́жу)

7) Milit. лёгкі о́ньніца); мало́га калі́бру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grifen

* vt, vi (nach D, an A, in A, bei D)

1) хапа́ць, схапі́ць (каго-н., што-н.), хапа́цца (за што-н.); браць, узя́ць; лаві́ць, злаві́ць (каго-н., што-н.)

die Säge greift gut — піла́ бярэ́ до́бра

j-n beim Krgen ~ — узя́ць каго́-н. за каршэ́нь [каўне́р]

an den Kopf ~ — хапа́цца за галаву́ (ад здзіўлення)

◊ das greift an den Butel — гэ́та б’е па кішэ́ні

falsch ~ — памыля́цца

zu hoch ~ — запрасі́ць на́дта вялі́кую су́му (грошай)

zu weit ~ — зайсці́ на́дта далёка [зана́дта хапі́ць]

um sich ~ — хапа́ць вако́л сябе́ рука́мі; распаўсю́джвацца (пра агонь і г. д.)

ins Lere ~ — не мець [не знайсці́] апо́ры

2) бра́цца, узя́цца (за што-н.), звярта́цца (да чаго-н.)

nach dem Buch ~ — узя́цца за кні́гу, пача́ць чыта́ць

zu den Wffen ~ — узя́цца за збро́ю

zur Flsche ~ — пача́ць піць запо́ем, запі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

strike

[straɪk]

1.

v., struck, struck or stricken, striking

1) удара́ць; нано́сіць уда́р

to strike a person in anger — ударыць каго́ са зло́сьці

strike a blow in self-defence — нане́сьці ўда́р у самаабаро́не

2) выбіва́ць, адбіва́ць, чака́ніць

to strike a medal — адбі́ць мэда́ль

3) высяка́ць (аго́нь), чы́ркаць, запа́льваць

to strike a match — запалі́ць запа́лку

4) здава́цца, ура́жваць, рабі́ць ура́жаньне

The plan strikes me as silly — Плян здае́цца мне неразу́мным

5) біць

it has just struck four — То́лькі што прабі́ла чаты́ры

6) мо́цна ўра́жваць, ахапля́ць

They were struck with terror — Іх ахапі́ў жах

7) атакава́ць

The enemy will strike at dawn — Во́раг пачне́ ата́ку на до́сьвітку

8) прыйсьці́ ў галаву́

An amusing thought struck her — Заба́ўная ду́мка прыйшла́ ёй у галаву́

10) бастава́ць, страйкава́ць

The coal miners struck — Вугляко́пы страйкава́лі

11) выкрасьля́ць, выкасо́ўваць

Strike out the last word — Вы́красьлі апо́шняе сло́ва

Strike his name off the list — Вы́красьлі яго́нае імя́ са сьпі́су

12) сутыка́цца, урэ́звацца

The car struck a fence — Машы́на ўрэ́залася ў плот

2.

n.

1) уда́р -у m.

2) адкрыцьцё пакла́даў (руды, на́фты); нечака́ная ўда́ча

3) забасто́ўка f., страйк -у m.

- on strike

- strike a balance

- strike an agreement

- strike it rich

- strike up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

make

[meɪk]

1.

v.t., made

1) рабі́ць; будава́ць, утвара́ць

to make a new dress — пашы́ць но́вую суке́нку

to make a boat — збудава́ць чо́вен

to make a bed — пасла́ць ло́жак

to make a fire — раскла́сьці аго́нь

to make a poem — скла́сьці верш

to make a will — зрабі́ць тэстамэ́нт

2) выкліка́ць, рабіць; станаві́цца

to make trouble — выкліка́ць пры́красьці

to make peace — пагадзі́цца

to make a fool of oneself — зрабі́ць зь сябе́ ду́рня, паста́віць сябе́ ў дурно́е стано́вішча

She will make a good teacher — Зь яе́ бу́дзе до́брая наста́ўніца

3) прымуша́ць

He made me go — Ён прыму́сіў мяне́ пайсьці́

4) склада́ць, быць ро́ўным

Two and two make four — Два і два ро́ўна чатыро́м

5) е́хаць

To make more than 100 km an hour — е́хаць звыш ста кілямэ́траў на гадзі́ну

6)

а) упраўля́цца, пасьпява́ць; трапля́ць у час

to make a traffic signal — пасьпе́ць прае́хаць на зялёным сьвятле́

б) прыбыва́ць

The ship made port — Карабе́ль прыбы́ў у порт

2.

n.

1) фасо́н -у m.; ма́рка f.; тып -у m., мадэ́ль f. (машы́ны)

2) хара́ктар -у m.

- make as if

- make as though

- make away with

- make off

- make out

- make over

- make up

- make up for

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blow

I [bloʊ]

n.

1) уда́р -у m.

a blow with a fist (hammer) — уда́р кулако́м (малатко́м).

2) няшча́сьце n., уда́р -у m. (лёсу)

3) рапто́ўны напа́д (на во́рага)

- at one blow

- come to blows

- strike a blow for

II [bloʊ]

1.

v., blew, blown, blowing; v.i.

1) дзьмуць, дзьму́хаць; ве́яць (пра ве́цер)

2) не́сьціся

Dust blew across the road — Праз даро́гу нёсься пыл

3) граць на духавы́м інструмэнце; сьвіста́ць, гудзе́ць

The whistle blows at noon — Сьвісто́к сьві́шча апаўдні́

4) сапці́, ця́жка ды́хаць

5) informal хвалі́цца, выхваля́цца

6) перагара́ць (пра электры́чны ко́рак, засьцерага́льнік)

2.

v.t.

1) хіста́ць

The wind blew the curtains — Ве́цер хіста́ў фіра́нкі

2) разьдзіма́ць

to blow the fire into flame — разьдьму́ць аго́нь

3) прадзіма́ць

4) выдзіма́ць

to blow glass — выдзіма́ць шкляны́я вы́рабы

5) падрыва́ць

6) пла́віць

7) Sl.

а) раскіда́ць, ма́рна тра́ціць, марнатра́віць (гро́шы)

б) выдава́ць гро́шы на каго́

I’ll blow you to dinner tonight — Я сёньня зафунду́ю табе́ абе́д

8) Sl. парто́ліць; блы́таць

The actress blew her lines — Акто́рка паблы́тала свае́ сло́вы

3.

n.

1) по́дых -у m.; паве́ў -ву m.е́тру)

2) дзьму́ханьне n.

3) віху́ра f.

Last night’s big blow did a lot of damage — Учо́рашняя вялі́кая віху́ра нарабі́ла шмат шко́ды

4) хвальба́ f., самахва́льства n.

- blow hot and cold

- blow in

- blow off

- blow on

- blow one’s nose

- blow out

- blow over

- blow the whistle

- blow up

- blown with pride

III [bloʊ]

1.

n.

1) цьвіце́ньне, квітне́ньне n.

2) цьвет -у m.

2.

v.i. blew, blown

распуска́цца, зацьвіта́ць; цьвісьці́, квітне́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

head

[hed]

1.

n.

1) галава́, гало́ўка f., dim.

2) ве́рхняя ча́стка, верх -у m. (бачы́ны, схо́даў)

3) пе́рад -у m.

the head of the procession (ship) — пе́рад працэ́сіі (карабля́).

4) галава́ f. (сям’і́), кіраўні́к -а́ m. (шко́лы); правады́р -а́ m.; кама́ндуючы -ага m.о́йскам)

5) чалаве́к -а m.; галава́ жывёлы

5 dollars per or a head — па пяць даля́раў на чалаве́ка

ten head of cattle — дзе́сяць гало́ў жывёлы

6) кача́н -а́ m., гало́ўка f.

a head of cabbage — кача́н капу́сты

a head of lettuce — гало́ўка сала́ты

7) узгало́ўе n.о́жка, кана́пы)

8) галава́ f., ро́зум -у m., здо́льнасьць f.

He has a good head for mathematics — Ён ма́е до́брыя здо́льнасьці да матэма́тыкі

9) мыс -а m.; выто́к -у m

10) heads, pl. ве́рхні бок манэ́ты, аро́л -ла́ m.

heads or tails — аро́л або́ рэ́шка

2.

v.t.

1)

быць напе́радзе, на чале́ (пара́ду)

to head the list —

[m4]а) быць на пе́ршым ме́сцы

[m4]б) перавыша́ць, перасяга́ць, пабі́ць

He heads all the records — Ён пабі́ў усе́ рэко́рды

2) накіро́ўваць

3) кірава́ць, узнача́льваць, стая́ць на чале́

4) адраза́ць галаву́

to head and gut fish — адрэ́заць галаву́ і вы́патрашыць ры́біну

3.

v.i.

1) ісьці́, кірава́цца

2) (for) набліжа́цца (да катастро́фы)

4.

adj.

1) пярэ́дні

2) сустрэ́чны е́цер, аго́нь)

3) гало́ўны, кіру́ючы

4) галаўны́, на галаву́

- at the head

- head over heels

- keep one’s head above water

- lay heads together

- put heads together

- lose one’s head

- make head

- make head of

- make tail of

- out of one’s head

- off one’s head

- over head and ears

- talk one’s head off

- turn one’s head

- head and shoulders

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)