апелява́ць

1. юрыд. appellíeren vi;

2. перан. sich wénden* (да каго-н. an A);

апелява́ць да чыйго-н. ро́зуму an j-s Verstánd [Vernúnft] appellíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абміна́ць, абміну́ць

1. (апярэдзіць) überhólen vt, überflǘgeln vt;

2. (прайсці, праехаць праз каго-н., што-н.) vorbéifahren* vi (s), vorbéigehen* vi (s) (an D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заклеймава́ць brándmarken неаддз. vt;

заклеймава́ць га́ньбай каго-н. j-m ein Schándmal áufdrücken, j-n an den Pránger stéllen;

заклеймава́ць пага́рдай mit Veráchtung stráfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заро́к м. разм.:

даць заро́к sich (D) fest vórnehmen*;

узя́ць з каго-н. заро́к j-m ein Verspréchen ábnehmen*, j-m éinen Eid áuferlegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ánfallen

*

1.

vt

1) напада́ць (на каго-н.)

2) апано́ўваць (каго-н.)

2.

vi (s) узні- ка́ць; збіра́цца

in der nächsten Wóche wird viel Árbeit ~ — на насту́пны тддзень набра́лася мно́га рабо́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zíttern

vi

1) дрыжа́ць, трэ́сціся, калаці́цца

vor Angst [Kälte] ~ — дрыжа́ць ад стра́ху [хо́ладу]

2) (vor D) дрыжа́ць (перад кім-н.), бая́цца (каго-н.)

um j-n ~ — бая́цца за каго́-н.

3) дрыжа́ць, вібры́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éingenommen

a:

1)

von sich (D) ~ sein — шмат з сябе́ стро́іць

2)

~ sein gégen etw. (A) — быць прадузя́та настро́еным су́праць каго-н.

3)

~ sein für (A) — быць прыхі́льным (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fréien

1.

vi (um A) сва́тацца (да каго-н.)

2.

vt паэт. жані́цца (з кім-н.), выхо́дзіць (за́муж) (за каго-н.)

◊ jung gefréit, hat níemand geréut — ≅ ра́на жэ́нішся – шкадава́ць не бу́дзеш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

revel

[ˈrevəl]

1.

v.i., (-ll-)

1) (in) це́шыцца, ра́давацца, быць ве́льмі задаво́леным з каго́-чаго́

The children reveled in country life — Дзе́ці ве́льмі це́шыліся з жыцьця́ на вёсцы

2) весялі́цца, гуля́ць

2.

n.

гуля́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

depend

[dɪˈpend]

v.t.

1) (upon) зале́жаць ад чаго́

to depend on the weather — зале́жаць ад надво́р’я

2) (on) здава́цца на каго́-што; давяра́цца, быць пэ́ўным у кім-чым

3) (on) быць на ўтрыма́ньні

4) зьвіса́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)