job [dʒɒb] n.

1. пра́ца, рабо́та, слу́жба;

a parttime job рабо́та на працягу́ то́лькі ча́сткі працо́ўнага дня або́ ты́дня;

a temporary/permanent job часо́вая/пастая́нная рабо́та;

be out of a job быць беспрацо́ўным;

change jobs мяня́ць ме́сца пра́цы;

get/find a job атрыма́ць/знайсці́ рабо́ту;

lose a job стра́ціць рабо́ту

2. апера́цыя (на камп’ютары)

just the job BrE, infml якра́з то́е, што патрэ́бна;

The computer we got is just the job! Камп’ютар, што мы атрымалі, якраз тое, што патрэбна!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дво́рышча

1. Месца, дзе стаяў двор (Ветк., Слаўг., Ст.-дар.). Тое ж дворнішча, дворнічышча (Слаўг.).

2. Папялішча (Бых.).

3. Месца, дзе стаяў панскі дом (Жытк.).

4. Месца каля хаты, паміж с.-г. пабудовамі і хатай (Лёзн., Слаўг., Стол.). Тое ж панадворышча (Нясв.).

5. У актах (да пал. XVI ст.). Адзін двор або некалькі; частка сяла (Ул.-Буд., 4). Тое ж служба, жрэбій (Ул.-Буд., 4).

6. У актах. Вялікі дом.

ур. Дворышча (поле) каля в. Кароцічы Стол., ур. Клімава Дворышча (лог і поле) каля в. Церахоўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

спать несов., в разн. знач. спаць;

спит и ви́дит спіць і сніць;

ла́вры спать не даю́т ла́ўры спаць не даю́ць;

спать ве́чным сном спаць ве́чным сном;

кто спит, (тот) не греши́т посл. хто спіць, той не грашы́ць;

солда́т спит — слу́жба идёт погов. ку́хар спіць, а булён кіпі́ць; ба́бка спіць, а гусе́й пасе́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГІДРАЛО́ГІЯ РЭК,

патамалогія, раздзел гідралогіі сушы, які вывучае заканамернасці фарміравання рэк і працэсы, што ў іх адбываюцца, у цеснай узаемасувязі з фіз.-геагр. ўмовамі і гасп. дзейнасцю чалавека. Уключае гідраграфію рэк, вучэнні аб сцёку і рэчышчавых працэсах. Асн. кірунак — вывучэнне гідралагічнага рэжыму. На Беларусі першыя звесткі па гідралогіі рэк адносяцца да 11—12 ст. Перыядычныя назіранні за крыгаломам і замярзаннем рэк вядуцца з пач. 19 ст. З 1876 вядуцца пастаянныя назіранні за рэжымам рэк Зах. Дзвіна, Дняпро, Бярэзіна і Прыпяць, з 1877 — Нёман, з 1896 — Сож на гідралагічных пастах. Рэгулярнаму вывучэнню гідралогіі рэк спрыялі работы Заходняй экспедыцыі па асушэнні балот (1873). У 1930 арганізавана гідраметэаралагічная служба Беларусі, з 1931 складаюцца гідралагічныя прагнозы, з 1936 выдаюцца гідралагічныя штогоднікі, з 1940 водны кадастр. Даследаванні вядуцца ў Гідраметцэнтры Беларусі. Цэнтр. НДІ комплекснага выкарыстання водных рэсурсаў, «Белмеліявадгасе», БДУ і інш.

А.А.Макарэвіч.

т. 5, с. 228

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Amt

n -(e)s, Ämter

1) паса́да, слу́жба

ein ~ bekliden, im ~ sthen* — займа́ць паса́ду

sines ~es enthben* — вызвалі́ць ад паса́ды

in ~ ntreten* — прыступі́ць да выкана́ння абавя́зкаў

2) устано́ва; упраўле́нне; ве́дамства

das uswärtige ~ — міністэ́рства заме́жных спраў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

трыво́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да трывогі (у 1 знач.), поўны трывогі, неспакою, хвалявання. Трывожныя думкі. Трывожны сон. Трывожная ноч. □ Слаўце ж заўсёды Імкненні трывожныя, Што падрыхтоўваюць смелы палёт. Кірэенка. // Які выклікае трывогу, неспакой. Трывожныя чуткі. □ За хвіліну ўвесь лагер абляцела трывожная вестка: з рэчкі не вярнуліся Ціма і Валодзя, піянеры другога атрада. Пальчэўскі. У хату ўваліўся .. друг [Дзям’яна] Тодар Касцецкі — загадчык свінафермы. Ён прынёс трывожную навіну. Дуброўскі. // Які выражае трывогу. Трывожны погляд. □ Глядзім на ўсё трывожнымі вачыма, Аж шалясціць ад позірку лісцё. Камейша.

2. Схільны да трывогі, неспакойны (пра чалавека). Мікола апошні час стаў трывожным: з дня на дзень чакаў перагляду сваёй справы. Машара. [Феня] ішла па бальнічным калідоры, уся сцішаная, трывожная, са страхам адчыніла дзверы ў палату. Арабей.

3. Небяспечны. Час быў трывожны, і музыка гучала неяк дзіка і недарэчна. Няхай. Неспакойная, трывожная служба ў Міхаськавага бацькі. Хомчанка. // Які паведамляе пра небяспеку. Трывожны сігнал. Трывожны гудок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tchnisch

1.

a тэхні́чны

~e Trppen — інжыне́рныя во́йскі

~e Lhrerin — наста́ўніца ручно́й пра́цы

~e Nthilfen — тэхні́чная ху́ткая дапамо́га, авары́йная слу́жба

~е Vrschrift — тэхні́чная інстру́кцыя

~es Zichnen — чарчэ́нне, крэ́сленне, рысава́нне (тэхнічнае)

2.

adv тэхні́чна, з тэхні́чнага пу́нкту по́гляду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ме́сца, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Прастора, якая занята або можа быць занята кім-, чым-н., дзе што-н. адбываецца або размяшчаецца.

Перасоўваць з месца на месца.

Рабочае м.

Ні з месца!(не рухацца!).

2. Участак на зямной паверхні, мясцовасць.

Маляўнічае м.

3. перан. Становішча, якое займае хто-н. (у спорце, грамадскім жыцці, навуцы і пад.).

Заняць першае м. ў спаборніцтве.

4. Служба, работа, пасада.

Вакантнае м.

5. Урывак, частка літаратурнага, мастацкага або музычнага твора.

Самае цікавае м. ў рамане.

6. Адзін прадмет багажу (спец.).

Здаць у багаж тры месцы.

Балючае месца — пра тое, што ўвесь час хвалюе, мучыць.

Да месца — якраз калі трэба, дарэчы.

Душа не на месцы — пра адчуванне трывогі, непакою.

На месцы — там, дзе што-н. адбылося ці будзе адбывацца.

Не знаходзіць (сабе) месца — быць у стане крайняй трывогі.

Паставіць каго-н. на сваё месца — збіць пыху з каго-н., зрабіць рэзкую заўвагу каму-н. пра нясціплыя паводзіны.

Пустое месца (разм., неадабр.) — пра чалавека, ад якога няма ніякага толку.

Таптацца на месцы (разм., неадабр.) — не рухацца наперад.

Цёплае месца (разм.) — аб даходнай службе.

|| памянш. ме́сцейка, -а, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тра́нспарт м

1. (перавозка) Transprt m -(e)s, Beförderung f -; Transprtwesen n -s, Verkhrswesen n -s (служба руху);

во́дны тра́нспарт Wssertransport;

рачны́ і марскі́ тра́нспарт Bnnen- und Seschifffahrt f -;

паве́траны тра́нспарт Lfttransport m -s;

аўтамабі́льны тра́нспарт Krftwagenverkehr m -s, Automoblverkehr m;

гужавы́ тра́нспарт Wgentransport m;

2. (партыя грузаў і г. д.) Parte f -, -t¦en; Sndung f -, -en;

3. марск Transprtschiff n -(e)s, -e, Trssschiff n; Transprter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

drogowy

drogow|y

дарожны, пуцявы;

służba ~a — дарожная служба;

kodeks ~y — дарожны кодэкс;

kontrola ~a — дарожны кантроль;

podatek ~y — дарожны падатак;

policja ~a — дарожная паліцыя; аўтаінспекцыя;

przepisy ~e — правілы дарожнага руху;

roboty ~e — дарожныя работы;

wypadek ~y — дарожнае здарэнне;

znak ~y — дарожны знак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)