imitacja

ж. імітацыя; падробка;

imitacja skóry — імітацыя скуры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гукаперайма́нне, -я, н.

Імітацыя голасам або тэхнічнымі сродкамі прыроднага гучання (напр., ква-ква, ку-ку, мяў-мяў), а таксама слова, якое ўтварылася шляхам такога пераймання (напр., квакаць, кукаваць, мяўкаць).

|| прым. гукаперайма́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

imitation [ˌɪmɪˈteɪʃn] n. іміта́цыя; перайма́нне;

imitation leather шту́чная ску́ра;

imitation jewellery біжутэ́рыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

McCoy [məˈkɔɪ] n. :

♦

the real McCoy infml сапра́ўдны, не іміта́цыя або́ падро́бка (асабліва пра што-н. каштоўнае)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

подража́ние ср.

1. (действие) перайма́нне, -ння ср. (каго, чаго); імітава́нне, -ння ср., іміта́цыя, -цыі ж. (каго, чаго); насле́даванне, -ння ср. (каму, чаму); см. подража́ть;

2. (о произведении) насле́даванне, -ння ср.;

3. (имитация — об изделии) іміта́цыя, -цыі ж. (чаго, пад што);

подража́ние мра́мору іміта́цыя ма́рмуру (пад ма́рмур);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ту́вава-ту́вава — імітацыя ігры на гармоніку (Сцяц.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kúnstleder

n -s, - шту́чная ску́ра, іміта́цыя ску́ры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Тугугу́-тугугу́ — імітацыя гучання пастухоўскай трубы (ТС), параўн. рус. смал. тугу́ ‘тс’. Гукаперайманне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Піць-палоць 1 — імітацыя песні перапёлкі (карэліц., ЖНС). Гукапераймальнае пры ад’ідэацыі слоў піць і палоць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ты́ры-ты́ры ‘імітацыя ігры на скрыпцы’: тыры‑тыры скрыпачка (Дзіц. фальклор). Гукаперайманне, параўн. тылі-тылі ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)