расхо́давацца, -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся; зак. і незак.

1. Патраціць (траціць) грошы на што-н. (разм.).

Р. на пакупкі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Патраціцца (траціцца), пайсці (ісці) на што-н.

Масла расходуецца эканомна.

|| зак. зрасхо́давацца, -дуюся, -дуешся, -дуецца; -дуйся.

|| наз. расхо́даванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

атава́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Выдаць або атрымаць тавар у пагашэнне якога‑н. абавязацельства. [Юля:] — Жэня ўжо атаварыла картачкі: масла, кансервы ёсць. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маслабо́йка, ‑і, ДМ ‑бойцы; Р мн. ‑боек; ж.

1. Апарат для збівання смятаны, малака ў масла.

2. Разм. Тое, што і маслабойня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размары́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да размарыну. Размарынавы куст.

2. Які здабываецца з лісця, галін размарыну (у 1 знач.). Размарынавае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

то́плены:

то́пленае малако́ im fen gedämpfte Milch;

то́пленае ма́сла Schmlzbutter f -, geschmlzene [usgelassene] Btter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Макі́тра ’макацёр’ (ТСБМ, Гарэц., Др.-Падб., Бяльк., чачэр., Мат. Гом.), макотра (Мал., Мат. Гом., Ян.), ’вялікі макацёр’ (Вяр.Крыв.), палес. маке́тра, макотра, макітра, макутра, макэтра, макытра ’макацёр для захоўвання смятаны, масла, для збівання масла, складвання аладак, галушак’ (Дразд., З нар. сл.), макітрык, макотрык ’тс’ (Мат. Гом.). Да макатра, макацёр (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бутыро́метр

(ад гр. butyron = масла + -метр)

прыбор для вызначэння колькасці тлушчу ў малацэ.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вісказі́н

(ад лац. viscosus = клейкі)

вязкае змазачнае масла, якім змазваюць цыліндры паравых машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Прылада ў выглядзе палачкі з сучкамі на ніжнім канцы для збівання масла, размешвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збіць², саб’ю́, саб’е́ш, саб’е́; саб’ём, саб’яце́, саб’ю́ць; збіў, збіла; збі; збіты; зак.

1. што. Ударамі злучыць, саставіць.

З. скрынку з дошак.

2. што. Узбіваючы, узбоўтваючы, ператварыць у шчыльную масу.

З. масла.

3. каго-што. Сабраць разам, сагнаць у кучу (разм.).

З. кароў у кучу.

|| незак. збіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)