Verbum

ага часціца

1. часціца: Ужыв. пры выказванні згоды, сцвярджэння, пры ўспамінанні чаго-н., пры перамене тэмы гутаркі і пад.

   • Чуеш? Ага, чую.
   • Усе прыехалі? Ага.

2. выклічнік: Вокліч з пераможнай інтанацыяй.

   • Ага! Папаўся!

агабляваць дзеяслоў | закончанае трыванне

Зрабіць гэблем роўнай, гладкай паверхню чаго-н.

• А. дошкі.

|| незакончанае трыванне: агаблёўваць.

|| назоўнік: агаблёўванне.

агава назоўнік | жаночы род

Травяністая трапічная расліна з шорсткім буйным лісцем, якая разводзіцца як дэкаратыўная і для здабывання валакна.

|| прыметнік: агававы.

• Сямейства агававых (назоўнік).

агаварыцца дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Зрабіць агаворку; загадзя папярэдзіць, растлумачыць.

   • Перш як чытаць даклад, трэба а.

2. Памылкова сказаць не тое, што трэба.

   • А. ад хвалявання.

|| незакончанае трыванне: агаворвацца.

агаварыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Спецыяльна адзначыць, зрабіць агаворку.

• А. сваю нязгоду.

|| незакончанае трыванне: агаворваць.

агаворка назоўнік | жаночы род

1. Дадатковае тлумачэнне, заўвага.

   • Згадзіцца без усякіх агаворак.

2. Памылкова ўжытае слова або выраз.

   • Выпадковая а.

|| прыметнік: агаворачны.

агаласіцца дзеяслоў | закончанае трыванне

Напоўніцца якімі-н. моцнымі гукамі.

• Дес агаласіўся спевам птушак.
• Вуліца агаласілася плачам.

|| незакончанае трыванне: агалошвацца і агалашацца.

агаласіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Напоўніць якімі-н. гукамі.

   • А. лес песнямі.

2. Урачыста абвясціць, абнародаваць.

   • А. тэкст прывітальнай тэлеграмы.

|| незакончанае трыванне: агалошваць і агалашаць.

|| назоўнік: агалашэнне.

агалелы прыметнік

1. Голы, апусцелы. Агалелае дрэва.

   • Агалелыя палі.

2. пераноснае значэнне: Вельмі бедны, збяднелы, згалелы.

|| назоўнік: агалеласць.

агалець дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Агаліцца, страціць покрыва.

   • Агалелі дрэвы.
   • Агалелі палі.

2. пераноснае значэнне: Збяднець, згалець.

   • За вайну агалела вёска.

|| назоўнік: агаленне.