агале́лы, ✂.

  1. Голы, апусцелы. Агалелае дрэва.

    • Агалелыя палі.

  2. перан. Вельмі бедны, збяднелы, згалелы.

|| наз. агалеласць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)